عمومی
◀️ فريادرسى امام زمان(عج) در عصر غیبت
❓اينكه حضرت مهدى(عج) مى فرمايد : «اگر ما مراعات شما را نمى كرديم و ياد شما را از خاطر مى برديم بلا بر شما نازل مى شد» ؛ پس اين همه بلايى كه بر سر شيعيان وارد مى شود چيست؟
❗️ابتدا خوب است بدانيم اصل اين جملات براى شيخ مفيد نوشته شده است. در ابتداى نامه حضرت مى خوانيم :
?«نامه اى به برادر با ايمان و دوست رشيد، ابو عبداللّه محمد بن نعمان - شيخ مفيد - كه خداوند عزت وى را از محل وديعه نهادن عهدى كه بر بندگان گرفته شده است مستدام بدارد. اما بعد سلام بر تو اى دوستى كه در دين مخلص و در مورد ما به يقين مخصوص گشته اى، ما در مورد (نعمت وجود) تو، خداوند را سپاس گزاريم…».
?آن گاه خطاب به شيعيان مؤمن مى فرمايد : «علم ما به اخبار شما احاطه دارد و هيچ چيزى از اخبار شما بر ما پوشيده نيست…»، تا مى رسد به جمله مورد پرسش كه مى نويسد :
?«از يارى رساندن به شما كوتاهى نكرده فراموشتان نمى كنيم، و اگر چنين نبود ناگوارى ها بر شما نازل و دشمنان شما را نابود مى ساختند…».
?اگر دقت شود ذيل حديث مى گويد: بلايى كه باعث نابودى شيعيان مى شود با لطف و عنايت آن حضرت برطرف مى شود ؛ نه اينكه درنايا سختى و گرفتارى هايى چون جنگ و زندان، سيل و زلزله و… دامن گير هيچ يك از افراد نمى شود. چرا كه اين سنت الهى است و بلاها باعث تربيت و تقويت و رشد انسان مى شود.
?گفتنى است ؛ زمانى شيعه در اقليت بود، اما با عنايات حضرت مهدى(عج) هر روز قدرت و توان آن بيشتر مى شود ؛ با اينكه تمام قدرت ها به نوعى تلاش مى كنند شيعه را نابود سازند، مهم ترين شرط اين عنايت و تداوم آن، دين دارى است كه بايد بكوشيم تا به دامن گناه و فساد سقوط نكنيم… پس معناى حديث اين نيست كه گرفتارى هاى شخصى و امتحانات پيش رو نداريم.
?علاوه بر اين شيوه و سيره عملى امام عصر(عج) (مانند ساير ائمه اطهار (علیهم السلام) ) است ؛ يعنى، همان طور كه در زمان آن بزرگواران اين طور نبود كه مردم ستمديده، فقير و يا مريض فورا نزد ائمه (علیهم السلام) بيايند و حل مشكل را از آنان بخواهند ؛ بلكه اگر مى آمدند ائمه آنان را به تلاش و يا صبر در مقابل سختى ها تشويق مى كردند. با اين حال آن بزرگواران و به خصوص امام زمان(عج) - در موارد فراوانى به نيازمندان كمك كرده و از آنها دستگيرى نموده اند و يا نسبت به افراد مشتاق و شايسته، نظر لطف خود را بروز داده اند و…
به نقل از کتاب “مهدویت پیش از ظهور”
?کی بود در راه عشق آسودگی؟
?سر به سر درد است و خون آلودگی