صاحل الامر

(سوره مبارکه انفال/ آیه ۱۱)

?اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم?

?بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم?
«إِذْ يُغَشِّيكُمُ النُّعَاسَ أَمَنَةً مِّنْهُ وَيُنَزِّلُ عَلَيْكُم مِّنَ السَّمَاءِ مَاءً لِّيُطَهِّرَكُم بِهِ وَيُذْهِبَ عَنكُمْ رِجْزَ الشَّيْطَانِ وَلِيَرْبِطَ عَلَىٰ قُلُوبِكُمْ وَيُثَبِّتَ بِهِ الْأَقْدَامَ»
و (یادآورید) هنگامى را که خواب سبکى که مایه آرامش بود از سوى خدا، شما را

فرا گرفت و آبى از آسمان برایتان فرستاد، تا شما را با آن پاک کند. و پلیدى شیطان

را از شما بر طرف سازد. و دلهایتان را محکم، و گامها را با آن استوار دارد. 

❇  تفســــــیر ❇

 پس از آن، دومین نعمت خود به مؤمنان را یادآور مى شود و مى فرماید: به خاطر بیاورید هنگامى که خواب سبکى شما را فرو گرفت که مایه آرامش و امنیت روح و جسم شما از ناحیه خداوند گردید (إِذْ یُغَشِّیکُمُ النُّعاسَ أَمَنَةً مِنْهُ).

یُغَشِّى از ماده غشیان به معنى پوشاندن و احاطه کردن است، گوئى خواب همچون پرده اى بر آنها افکنده شد و آنها را پوشاند.

نُعاس به ابتداى خواب و یا خواب کم، سبک و آرام بخش، گفته مى شود و شاید اشاره به این است که در عین استراحت آن چنان خواب عمیقى بر شما مسلط نشد که دشمن بتواند از موقعیت استفاده کرده، بر شما شبیخون بزند.

و به این ترتیب، مسلمانان در آن شب پر اضطرار، از این نعمت بزرگى که فرداى آن روز در میدان مبارزه به آنها کمک فراوانى کرد، بهره گرفتند.

سومین موهبتى را که در آن میدان به شما ارزانى داشت این بود: آبى از آسمان براى شما فرو فرستاد (وَ یُنَزِّلُ عَلَیْکُمْ مِنَ السَّماءِ ماءً).

 تا به وسیله آن شما را پاک و پاکیزه کند و پلیدى شیطان را از شما دور سازد (لِیُطَهِّرَکُمْ بِهِ وَ یُذْهِبَ عَنْکُمْ رِجْزَ الشَّیْطانِ).

???

این پلیدى ممکن است وسوسه هاى شیطانى بوده; و ممکن است پلیدى جسمانى بر اثر جنابت بعضى در آن شب; و یا هر دو.

این آب حیات بخش که در گودالهاى اطراف بدر جمع شده بود و مسلمانان نیاز شدیدى براى شستشو و رفع عطش به آن داشتند، همه این پلیدى ها را شست و با خود برد.

به علاوه  خدا مى خواست با این نعمت دل هاى شما را محکم دارد (وَ لِیَرْبِطَ عَلى قُلُوبِکُمْ).

و نیز مى خواست در آن شنزار که پاى شما فرو مى رفت، و لغزنده بود، به وسیله ریزش باران گام هاى شما را محکم کند (وَیُثَبِّتَ بِهِ الأَقْدامَ).

این احتمال نیز وجود دارد که مراد از  تثبیت اقدام، تقویت روحیه و افزودن میزان پایمردى و استقامت آنها در پرتو این نعمت و یا اشاره به هر دو قسمت بوده باشد.

(تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۱۱، سوره مبارکه انفال)