صاحل الامر

​🗞 نظریۀ انسان ۲۵۰ ساله 

▫️ #تحلیل | «انسان ۲۵۰ ساله» نظریه‌ای در تحلیل سیره ائمه علیهم‌السلام است که حضرت آیت‌الله خامنه‌ای حدود سال ۱۳۵۰ شمسی آن را ارائه داده است.

▫️ براساس این نظریه زندگی امام حسن علیه‌السلام، امام حسین علیه‌السلام، امام سجاد علیه‌السلام و بقیه ائمه را نباید جدا جدا بررسی کرد و احیاناً در اختلاف‌های ظاهری متوقف ماند.

▫️ باید یک انسانی را فرض کنیم که ۲۵۰ سال عمر کرده است؛ یعنی از سال ۱۱ هجری که رحلت رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله است تا سال ۲۶۰ هجری که شهادت امام حسن عسکری علیه‌السلام است.

▫️ در واقع اگر بخواهیم بگوییم کار عمده ائمه(ع) و سیاست اصلی‌شان چه بوده است، اول تبیین سنت پیغمبر(ص) و معارف اسلامی بوده است و دوم مبارزه سیاسی برای برپایی حکومت حق. بعد از امیرالمؤمنین(ع) همه ائمه(ع) مشغول مبارزه با دشمنان خدا و طاغوت بوده‌اند. گاهی مبارزه با کار فرهنگی و علمی است، گاهی با کار سیاسی و تشکیلات و حزب درست کردن، گاهی هم مانند سیدالشهدا (ع) با جهاد نظامی. 

▫️وقتی با این نگاه به زندگی یک انسانِ معصومِ ۲۵۰ ساله نگاه کنید، معنای «کُلُّهم نور واحد» برایمان روشن خواهد شد و تفاوت ظاهری عملکرد ائمه (ع) باعث اشتباه در تحلیل ما نخواهد شد.