عمومی
#همراه_با قرآن
آیه 61 سوره غافر
اللَّهُ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ لِتَسْكُنُوا فِيهِ وَالنَّهَارَ مُبْصِرًا ۚ إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَشْكُرُونَ
خداست که شب را برای شما پدید آورد تا در آن بیارامید، و روز را روشن و بینش بخش قرار داد [تا در آن به کارهای لازم بپردازید]؛ بی تردید خدا نسبت به مردم دارای فضل و احسان است، ولی بیشتر مردم سپاس گزاری نمی کنند.
ترجمه (مکارم شیرازی)
خداست آن که شب تار را برای آسایش و استراحت شما قرار داده و روز را (برای کسب و کار شما به چراغ خورشید) روشن گردانید، که خدا را در حق مردمان فضل و احسان است و لیکن اکثر مردم شکر (نعمتش) به جا نمیآرند.
معانی کلمات آیه
مبصرا: هم لازم آمده است به معنى آشكار و هم متعدّى به معنى آشكار كننده.[۱
تفسیر نور (محسن قرائتی)
اللَّهُ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ لِتَسْكُنُوا فِيهِ وَ النَّهارَ مُبْصِراً إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَشْكُرُونَ «61»
خداوند كسى است كه شب را براى شما قرار داد تا در آن آرام گيريد و روز را روشنى بخش ساخت؛ همانا خداوند نسبت به مردم لطفِ بسيار دارد ولى بيشتر مردم شكرگزارى نمىكنند.
نکته ها
در آيهى قبل، به دعا و عبادت دعوت شديم، در اين آيه، خداوند گوشهاى از نعمتهاى خود را بيان مىكند تا روح معرفت و عشق و پرستش و دعا را در ما زنده كند.
در قرآن چند چيز وسيلهى آرامش معرّفى شده است كه نمونههايى از آن را مىآوريم:
الف) ياد خدا. «أَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» «1» آگاه باشيد تنها با ياد خدا دلها آرام مىگيرد.
ب) دعاى پيامبر صلى الله عليه و آله. «إِنَّ صَلاتَكَ سَكَنٌ لَهُمْ» «2» درود ودعاى تو براى مردم آرامبخش است.
ج) امدادهاى غيبى. «هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ السَّكِينَةَ فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ» «3» او كسى است كه آرامش را در دلهاى مؤمنان نازل كرد.
همسر. «لِتَسْكُنُوا إِلَيْها» «4» خداوند براى شما همسر قرار داد تا به نزد او آرامش يابيد.
«1». رعد، 28.
«2». توبه، 103.
«3». فتح، 4.
«4». روم، 21.
جلد 8 - صفحه 282
ه) خانه. «اللَّهُ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ بُيُوتِكُمْ سَكَناً» «1» كسى كه براى شما از خانههايتان محل آرامش قرار داد.
و) شب، كه زمانى مناسب براى آرميدن و آسايش است. «جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ لِتَسْكُنُوا فِيهِ»
پیام ها
1- عبادت و دعا به درگاه كسى رواست كه آفريننده شب و روز و تأمين كننده نيازهاى ماست. ادْعُونِي … اللَّهُ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ …
2- شب براى آرامش و روز براى نشاط و تلاش است. «اللَّيْلَ لِتَسْكُنُوا فِيهِ وَ النَّهارَ مُبْصِراً»
3- استراحت مقدّمهى كار است. ( «لِتَسْكُنُوا» قبل از و «النَّهارِ مُبْصِرَةً» آمده است).
4- شب و روز در كنار هم نعمت است. «اللَّيْلَ- النَّهارَ»
5- فضل خداوند در دنيا شامل مؤمن و كافر مىشود. «لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ»
6- كسى از خداوند طلبى ندارد، آن چه مىدهد لطف اوست. «لَذُو فَضْلٍ»
7- نشانهى فضل او آن است كه با اين كه مىداند اكثر مردم ناسپاسند، باز هم لطف خود را دريغ نمىكند. «لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَشْكُرُونَ»
8- اكثريّت، نشانهى حقّانيّت نيست. «أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَشْكُرُونَ»
9- خداوند منتظر شكر و سپاس ما نيست. ما وظيفه داريم او را سپاس گوييم.
«لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَشْكُرُونَ»
10- شب و روز دو نعمتى است كه سزاوار شكر هستند. جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ … وَ النَّهارَ …
وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَشْكُرُونَ
«1». نحل، 80.
تفسير نور(10جلدى)، ج8، ص: 283
پانویس
تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج9، ص381
منابع
تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
موسسه اهلالبیت (ع)