صاحل الامر

​همراه با قرآن 

آیه 14 سوره بروج

وَهُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ

و او بسیار آمرزنده و دوستدار [مؤمنان] است.

ترجمه (مکارم شیرازی)

و هم او بسیار آمرزنده و دوستدار مؤمنان است.

معانی کلمات آیه

الودود: ود (بفتح و ضم و كسر اول): دوست داشتن. و دود از اسماء حسنى است به معنى دوست دارنده. اقرب الموارد آن را صيغه مبالغه (كثير الحب) فرموده است، اين كلمه فقط دو بار در قرآن مجيد آمده است.[۱]

تفسیر نور (محسن قرائتی)

إِنَّ بَطْشَ رَبِّكَ لَشَدِيدٌ «12» إِنَّهُ هُوَ يُبْدِئُ وَ يُعِيدُ «13» وَ هُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ «14» ذُو الْعَرْشِ الْمَجِيدُ «15» فَعَّالٌ لِما يُرِيدُ «16»

همانا قهر و مجازات پروردگارت شديد است. بى ترديد اوست كه (آفرينش را) آغاز مى‌كند و باز مى‌گرداند. و هموست بخشنده و دوستدار (مؤمنين). صاحب عرش و داراى مجد و عظمت. آنچه را اراده كند حتماً انجام مى‌دهد.

نکته ها

«بَطْشَ» به معناى گرفتن همراه با قهر و غلبه است.

«عرش» به معناى تخت فرمانروايى و كنايه از تدبير الهى است. عرش را به معناى‌

جلد 10 - صفحه 438

جايگاهى كه همه هستى را در برگرفته است نيز گفته‌اند. بنابراين‌ «ذُو الْعَرْشِ» يعنى صاحب همه هستى و مركز اداره هستى.

پیام ها

1- قهر و غلبه الهى به گونه‌اى است كه هيچ كس و هيچ چيز نمى‌تواند مانع آن شود. «إِنَّ بَطْشَ رَبِّكَ لَشَدِيدٌ»

2- قهر و كيفر از شئون ربوبيّت و در جهت پيشبرد اهداف رسالت و دلدارى پيامبر است. «بَطْشَ رَبِّكَ»

3- آفريدن و بازگرداندن، كار هميشگى خداوند است. «إِنَّهُ هُوَ يُبْدِئُ وَ يُعِيدُ»

4- قدرت خداوند بر آفريدن و بازگرداندن يكسان است. «يُبْدِئُ وَ يُعِيدُ»

5- خداوند هم قهر و غلبه دارد و هم بخشش و محبّت. بَطْشَ رَبِّكَ لَشَدِيدٌ … وَ هُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ

6- علاوه بر آفريدن، تدبير و فرمان‌روايى همه چيز براى اوست. «ذُو الْعَرْشِ»

7- در قهر و مهر، هيچ چيز مانع اراده الهى نيست. «بَطْشَ رَبِّكَ لَشَدِيدٌ- هُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ- فَعَّالٌ لِما يُرِيدُ»

8- كارهاى الهى محدوديّت ندارد. «لِما يُرِيدُ» (ناگفته پيداست كه اراده الهى همراه با حكمت است و كارى كه حكيمانه نباشد، اراده نمى‌كند تا انجام دهد.)

پانویس

 تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج12، ص168

منابع

تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم

اطیب البیان فی تفسیر القرآن‌، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام‌، 1378 ش‌، چاپ دوم‌

تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول

تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم

موسسه اهل‌البیت (ع)