صاحل الامر

​همراه با قرآن 

آیه 31 سوره نساء

إِنْ تَجْتَنِبُوا كَبَائِرَ مَا تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَنُدْخِلْكُمْ مُدْخَلًا كَرِيمًا

اگر از گناهان بزرگی که از آنها نهی می شوید دوری کنید، گناهان کوچکتان را از شما محو می کنیم، و شما را به جایگاهی ارزشمند و نیکو وارد می کنیم.

ترجمه (مکارم شیرازی)

(ای اهل ایمان) چنانکه از گناهان بزرگی که شما را از آن نهی کرده‌اند دوری گزینید، ما از گناهان دیگر شما درگذریم و شما را به مقامی نیکو برسانیم.

معانی کلمات آیه

كبائر: جمع كبيره به معنى بزرگ. آن وصف است . مثل: المعصية الكبيرة.

مدخل: اسم مكان است به معنى محل دخول. مصدر نيز به كار رود به معنى دخول.

كريم: محترم. گوارا. نفيس (قاموس قرآن). شخص سخى را نيز كريم گويند.[۱]

تفسیر نور (محسن قرائتی)

إِنْ تَجْتَنِبُوا كَبائِرَ ما تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَيِّئاتِكُمْ وَ نُدْخِلْكُمْ مُدْخَلًا كَرِيماً «31»

اگر از گناهان بزرگى كه از آن نهى مى‌شويد پرهيز كنيد، گناهان كوچكتان را بر شما مى‌پوشانيم و شما را در جايگاهى ارجمند وارد مى‌كنيم.

نکته ها

از اين آيه استفاده مى‌شود كه گناهان، دو نوعند: صغيره و كبيره. در آيه‌ى 49 سوره‌ى كهف نيز مى‌خوانيم كه مجرمان در قيامت، با ديدن پرونده‌ى اعمال خود مى‌گويند: اين چه نامه‌ى عملى است كه هيچ گناه كوچك و بزرگى را فروگذار نكرده است. «لا يُغادِرُ صَغِيرَةً وَ لا كَبِيرَةً»

از امام كاظم عليه السلام سؤال شد كه در اين آيه خداوند وعده‌ى مغفرت صغائر را در صورت اجتناب از كبائر داده است، پس شفاعت براى كجاست؟ امام فرمودند: شفاعت براى اهل‌كبائر امّت است. «1»

گناه كبيره، طبق روايات، آن است كه خدا وعده‌ى آتش به انجام دهنده‌اش داده است. «2»

شايد وعده آتش در آيه قبل براى قتل يا خودكشى و تجاوز به مال مردم اشاره به همين باشد كه نمونه گناهان كبيره‌اى كه وعده عذاب داده شده، تجاوز به مال و جان مردم است.

در روايات، تعداد گناهان كبيره متعدّد و مختلف است و اين به خاطر آن است كه كبائر نيز درجاتى دارند و به بعضى از گناهان «اكبر الكبائر» گفته شده است.

«1». توحيد صدوق، ص 407.

«2». كافى، ج 2، ص 276.

جلد 2 - صفحه 56

پیام ها

1- كسانى كه اصول فكرى وعملى صحيحى دارند، در مورد تخلّفات جزئى آنان گذشت لازم است. إِنْ تَجْتَنِبُوا كَبائِرَ … نُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَيِّئاتِكُمْ‌

2- پاداش كسانى كه گناهان بزرگ را ترك مى‌كنند، آن است كه خداوند از گناهان كوچكشان بگذرد. إِنْ تَجْتَنِبُوا كَبائِرَ … نُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَيِّئاتِكُمْ‌

3- تا از گناهان كبيره و صغيره پاك نشويم، به بهشت نخواهيم رفت. «نُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَيِّئاتِكُمْ وَ نُدْخِلْكُمْ مُدْخَلًا كَرِيماً»

پانویس

 تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی

منابع

تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم

اطیب البیان فی تفسیر القرآن‌، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام‌، 1378 ش‌، چاپ دوم‌

تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول

تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم

برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش

تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش‌، چاپ پنجم‌

موسسه اهل‌البیت (ع)