صاحل الامر

​حرز امام جواد(ع)

حِرْز امام جواد(ع) دعایی است که امام جواد(ع) برای سالم ماندن از بلاها و ناخوشی‌ها با آداب خاصی برای مأمون نوشت. این حرز نزد شیعیان مشهور، بلکه مشهورترین حرز شمرده‌ شده است. عالمان شیعه همچون آیت‌الله بهجت در موارد متعددی به خواندن و همراه داشتن این حرز سفارش کرده‌اند.

حرز امام جواد ضمن ماجرایی از حکیمه دختر امام جواد از اُم فضل دختر مأمون نقل و در کتاب‌های مُهَجُ الدَعَوات و الاَمان هر دو اثرِ سید بن طاووس ذکر شده است. همچنین در کتاب‌هایی چون بحار الانوار، عوالم العلوم و المعارف و مکاتیب الائمه(ع) به نقل از مهج الدعوات آمده است.

علی بن عیسی اربلی در کتاب کشف الغمة اصل ماجرایی را که حرز ضمن آن نقل شده، ساختگی دانسته است؛ اما برخی سند این حرز را صحیح و معتبر شمرده‌اند.

در متن روایت حرز آمده است که این حرز روی پوست آهوی خاص نوشته، در جعبه نقره‌ای قرار داده و پس از خواندن نماز مخصوصی، به بازوی راست بسته شود.

در متن حرز خواص و آثار متعددی برای حرز بیان شده است؛ از جمله: در امان ماندن از شرور و بلاها و از هر چیزی که انسان می‌ترسد، دفع چشم‌زخم و سِحر و جادو، حفظ از فریب، دشمنی، فقر، گرسنگی و وسوسه.

حرز دیگری نیز از امام جواد(ع) نقل شده که به حرز صغیر یا کوتاه معروف است و کلمات آغازین آن «يَا نُورُ يَا بُرْهَانُ يَا مُبِينُ يَا مُنِير» است.