صاحل الامر

​امشب افلاکیان هم با اهل زمین همدرد شده و حزن و اندوهِ غریب خراسان را در شهادتی مظلومانه به ماتم نشسته‌اند.

امشب نه تنها خیابان‌های خراسان و توس که تمام رگ‌های ارادتمند و حاجتمند به صحن و سرای پرکرامت رضوی نیز به پنجره فولاد و سقاخانه گره خورده است.

امشب عرشیان بلندای روحِ هشتمین ستاره‏‌ی آسمان فیروزه و لبخند را در آغوش خواهند کشید و زمینیان با حسرت از چنین شهادت جانسوزی تا قیامت سنگفرش حرمش را، با نجوای خود به تکرار برسانند.

امام صادق(ع) فرمود:«نوه‌ام در سرزمین خراسان، در شهری که به آن طوس گفته می‌شود، کشته می‌گردد. کسی که او را زیارت کند، درحالی‌که عارف به حق او باشد، من روز قیامت دست او را می‌گیرم و او را وارد بهشت می‌کنم.

براستی که رضا(ع)، آرامش و سکینه‌ی دل‏های زخمی و بی‏قراری است که طنین ناله‏‌هایشان، در جان ضریح و صحن‌ها می‌پیچد تا با گوشه چشم او التیام را به تجسم برساند و بر لب‌های پر از زمزمه زائران، مُهر آمین بنشاند و به دل‌های رضوی برات بهشت بدهد.

همانگونه که حضرت عبدالعظیم حسنی فرمود: از امام جواد(ع) شنیدم که می‌فرمود: «هیچ کس پدرم را زیارت نمی‌کند و صدمه‌ای از باران و سرما و گرما به او نمی‌رسد، مگر اینکه خداوند بدن او را بر آتش جهنم حرام می‌کند». 

یا امام رضا(ع)

تو به معنای تام کلمه رئوفی؛ پس به عمق رأفت و عطوفت هاشمی‌ات دل‌های دخیل شده به پنجره فولادت را کبریایی کن…

شهادت خوان نعمت ایران زمین علی‌بن موسی الرضا (ع) تسلیت باد.