صاحل الامر

​
حجت الاسلام پناهیان:

شاید خلاصۀ زیارت اربعین در همان چند جملۀ آخرش باشد که زائر بعد از اینکه معرفت خودش را نسبت به امام حسین(ع) اعلام می‌کند که «من به شما معرفت دارم و شما چنین مقام شامخ و والایی دارید…» یک جمله‌ای دارد که شاید اصلِ جملۀ زیارت اربعین باشد. آنجا که می‌خوانیم: «وَ نُصْرَتِی لَکُمْ مُعَدَّةٌ»(تهذیب‌الاحکام/6/114) یعنی من آمادۀ کمک به شما هستم! این اعلام آمادگی برای نصرت، شاید عصارۀ زیارت اربعین باشد.

جملۀ بعدی این است: «حَتَّى یَأْذَنَ اللَّهُ لَکُمْ» تا وقتی که خدا به شما اذن بدهد و شما دستور قیام بدهید. و بعد می‌خوانیم: «فَمَعَکُمْ مَعَکُمْ لَا مَعَ عَدُوِّکُمْ» یعنی «من با شما هستم، من با شما هستم، با دشمن شما نیستم» در زیارت اربعین، این اعلام موضِع را انجام می‌دهیم و … در واقع معنایش این است که اعلام حضور کرده است.