صاحل الامر

​پیامبر گرامی «صلی‌الله‌علیه‌وآله» فرمود:

 «مَنْ دَخَلَ السُّوقَ فَاشْتَرَى تُحْفَةً فَحَمَلَهَا إِلَى عِيَالِهِ كَانَ كَحَامِلِ صَدَقَةٍ إِلَى قَوْمٍ مَحَاوِيجَ وَ لْيَبْدَأْ بِالْإِنَاثِ‏ قَبْلَ‏ الذُّكُورِ فَإِنَّ مَنْ فَرَّحَ ابْنَتَهُ فَكَأَنَّمَا أَعْتَقَ رَقَبَةً مِنْ وُلْدِ إِسْمَاعِيل‏»

 هر که به بازار رود و هدیه‏‌ای بخرد و برای خانواده‏‌اش ببرد، پاداش او مانند کسی است که برای گروهی از نیازمندان صدقه برده است.[و هنگامی که هدیه را به خانه می‌‏برد]، باید، پیش از پسران، به دختران هدیه بدهد، همانا کسی که دخترش را شادمان کند، مانند کسی است که یک بنده از نسل حضرت اسماعیل را آزاد کرده است.

 وسائل الشيعة؛ ج‏21؛ ص514