صاحل الامر

اسلام دین رحمت یا خشونت؟
✍ به قلم حجت‌الاسلام دکتر قربانی مقدم
[کلیپ تصویری از حسن آقامیری] 

…. فهم شما از اسلام اینه؟ شما آیه قرآن را این طور ترجمه میکنید؟ پس فرق شما با داعش چیه؟ پیامبر اینطوری میکرد؟ حضرت علی اینطور میکرد؟ باید زجرکش کنیم….

#زجرکش

#محارب

#حسن_آقامیری

#بهرامپور
✅ پاسخ

? اخیراً فیلمی از سخنرانی حسن آقامیری منتشر شده که در آن به استاد بهرامپور حمله می‌کند و ترجمه ایشان از آیه‌ای از قرآن که مجازات محاربین را بیان می‌کند، زیر سوال می برد.
اولین نکته این است که از آقای آقامیری که این همه داد سخن از ترجمه غلط سر می‌دهد، سوال می‌کنم که چرا تا آخر بعد از این همه داد و بیداد کردن، ترجمه صحیح آیه را بیان نمی‌کنید؟ علیرغم همه انتقاداتی که به افکار التقاطی شما دارم، در این مورد هر ترجمه‌ای از آیه مدنظر ارائه دهید، بنده به نوبه‌ی خود می‌پذیرم. چرا تا آخر آیه را برای مخاطبان خود ترجمه نکردید؟ چون شما فقط بلدید جدل کنید یعنی بدون اینکه نظر خود را بگویید، احساسات و عواطف را برعلیه شخصی بشورانید. (چرا؟ من نمی‌دانم، سوابق شما نشان میدهد تا به این ترتیب خود را اثبات کنید)
آقای آقامیری!

شترسواری دولا دولا نمی شود!

اگر کسی اسلام و قرآن را قبول دارد، نمی‌تواند، «نؤمن ببعض و نکفر ببعض» شود. 
تمرکز بر آیات رحمت و گل و بلبل قرآن، تنها برای جمع کردن مرید سودمند است والا نه فقط اسلام، بلکه هر نظام حقوقی ترکیبی از تشویق و تهدید است. همانگونه که سعدی شیرین سخن گفته است:
درشتی و نرمی به هم دربه است، چو رگزن که جراح و مرهم نه است.
آنچه این سخنران جدلی را به اشتباه انداخته یا سعی کرده است تا نادیده بگیرد، این است که جایگاه قانون و قانون گذاری را با مقام عمل خلط کرده است.
قانون باید بازدارنده باشد، یعنی به نحوی تنظیم گردد که محاسبات کسی که انگیزه‌ی کسی که قصد مجرمانه دارد را زائل کند. والا خاصیت ندارد. بله در مقام (عمل همانگونه که ایشان به سیره پیامبر و امیرالمومنین اشاره کرده و سیره‌ی جمهوری اسلامی نیز چنین بوده) می‌توان با عفو و بخشش و رأفت، حساب معاندان را از فریب‌خوردگان جدا کرد و زمینه‌ی جذب حداکثری را فراهم نمود.
سوالی که در اینجا مطرح است اینکه چرا این سطح از خشونت تنها در قوانین اسلامی دیده میشود و در قوانین رایج جهان وجود ندارد؟
جواب این است که اولا همین الان و با همه‌ی شعارهای جهان پرکن حقوق بشری، کشورهای غربی حق رفتار خشن‌تر از آنچه در قوانین اسلامی وجود دارد را به خود میدهند اگرچه با رنگ و لعاب زیبا! به تعبیر دیگر، اگر ما فقط قانون خشن داریم و در عمل اهل مدارا و رأفت هستیم، اما آنها در عمل خشن‌ترین مجازات ها را برای مخالفان خود جاری می‌کنند؛
این مگر آمریکا نبود که با یک بمب اتم، هیروشیما و ناکازاکی را پودر کرد یا سرنشینان ایرانی هواپیمای مسافربری را با یک موشک پودر کرد.
از این گذشته باید بدانیم که چون نظام حقوقی کشورهای غربی سکولار است و هیچگونه مخالفتی با امیال و هوس‌های شهروندان ندارد و بلکه آن را تقویت هم می‌کند، اصل موجودیت سیاسی آنها کمتر مورد خطر قرار میگیرد و اگر گاهی اعتراضی ایجاد میشود به نقص‌ها و کمبودها است نه اصل نظام سیاسی. طبیعی است که در این صورت نیاز به واکنش شدید جزایی نیست.
 اما از آنجا که حکومت اسلامی برای امیال و هوس‌های شهروندان محدودیت هایی دارد و در سطح کلان‌تر با استکبار و سلطه‌ی طاغوت مخالف است، طبیعی است که پیوندی از شهروندان مخالف و نظام سلطه شکل بگیرد تا موجودیت نظام اسلامی را ساقط کند. از این رو طبق قاعده‌ی جزایی و جرم‌شناختی «تناسب جرم و مجازات» لازم است تنبیهی درنظر گرفته شود که بازدارنده و پیشگیری کننده باشد. و همانطور که گفته شد، منافاتی ندارد که در مقام عمل، رأفت و رحمت را لحاظ کرد و حساب معاندان را از فریب‌خوردگان جدا نمود.
اجمالا این نکته هم گفته شود که  مقایسه با داعش غلط است زیرا آنها با مبانی غلط و مصادیق اشتباه و درحالی که صلاحیت مجازات نداشت، مخالفانش را از بین می‌برد. مثلاً کسی که تخصص پزشکی ندارد صلاحیت پاره کردن قلب و شکم افراد را ندارد اما از نظر عقل و عقلا یک پزشک نه تنها حق جراحی دارد بلکه بر او لازم است تا با زخم زدن و بیرون آوردن غده‌های سرطانی به سلامت افراد کمک کند