صاحل الامر

​?اسلام ناب?

زندگی تمام ابناء بشر خلاصه می‌شود در «مدیریت رنج‌ها و لذت‌ها»
 انسان برای رسیدن به لذت بالاتر، از برخی رنج‌ها استقبال می‌کند
نگذاریم رنج‌ها و لذت‌ها، ما را مدیریت کنند، ما رنج و لذت را مدیریت کنیم / اسیر رنج‌ها و لذت‌ها نشویم 
 اگر بتوانیم از بالا به رنج و لذت نگاه کنیم، خیلی آرام می‌شویم
 باید از #دبستان مدیریت رنج و لذت را به بچه‌ها آموزش داد
?برخی #مدارس در کشورهای غربی، روی پیراهن مدرسه‌شان نوشته‌اند «شیرینی را نخور!»
? باید از دبستان، طی یک‌سلسله بازی‌هایی مدیریت رنج و لذت را به بچه‌ها آموزش داد. در برخی از مدارس در کشورهای غربی، روی پیراهن مدرسه‌شان نوشته‌اند «شیرینی را نخور!» یعنی این شعار آنها شده، که البته این به یک آزمایش معروف روانشناسی اشاره دارد. آنها به بچه‌هایشان یاد می‌دهند که «از شیرینیِ مورد علاقۀ ات  بگذرد تا رشد کنی» این‌را از کودکی با بچه تمرین می‌کنند. 
? آنها دین و ایمان ندارند ولی می‌گویند: «ما روی #شخصیت بچه‌ها کار می‌کنیم. چون بر اساس تحقیقات ما، کسی رشد می‌کند و به عالی‌ترین درجات علمی خواهد رسید که بتواند شیرینی‌ مورد علاقه‌اش را دیرتر بخورد»
? برخی #مدارس_اسلامی می‌خواهند به بچه‌ها بگویند همه‌چیز #شیرین است، #نماز هم شیرین است!
? حالا ما به برخی از مدارس اسلامی خودمان می‌گوییم: «امام صادق(ع) در تربیت بچه بر روی ادب تأکید دارند و ماهیت ادب هم چنین چیزی است(مثل: “الان #شیرینی را نخور")» اما اینها قبول نمی‌کنند و می‌گویند: «ما می‌خواهیم با محبت، بچه‌ها را رشد دهیم!» یعنی می‌خواهیم بگوییم که همه‌چیز شیرین است؛ نماز هم شیرین است، پس بیا نماز بخوان! درحالی‌که معلوم است خدا نماز را طوری طراحی کرده که در آن تلخی هست؛ یک‌کار به‌شدت تکراری! تلخی نماز را خدا طراحی کرده و تعبیه کرده است. تو گنه‌کار نیستی که نماز را برای خودت تلخ می‌دانی، اصلاً چشیدن این تلخی، تو را مرد بار می‌آورد و قوی بار می‌آورد. اصلاً ما آمده‌ایم برای درگیری با رنج! 
?استاد پناهیان