صاحل الامر

​❌شبهه

اخیرا جوانی که ادعا میکند جامعه دینی و شیعی ایران را جامعه شناسی میکند، علل و انگیزه های رونق اربعین را به خصوص در بین ایرانیان، ناشی از حس ماجراجویانه، تفریح کم هزینه و خوراکی های خوشمزه در مسیر راهپیمایی! دانسته و سعی میکند مراسم اربعین را ابداعی عراقی معرفی کند که ما ایرانی ها در حال خراب کردن آن هستیم. 

✅پاسخ
?واقعا نمی دانم انگیزه او چیست. اما عجیب آن است این جامعه شناس جوان که تفاوت مناسک اولیه و ثانویه را می فهمد، چطور از درک انگیزه های اولیه و ثانویه عاجز است.  اگر ایشان به هردلیلی علاقه ندارد تا نقش انگیزه های اصیل و معنوی در حرکت های عظیم اجتماعی را بررسی کند اشکال ندارد، اما اصولا این سوال باقیست که چه نفع علمی یا عملی در فروکاستن از این حقیقت بزرگ بیست میلیونی وجود دارد؟
?جالب است که در دوران جنگ تحمیلی هم سعی میشد حضور جوانان با ایمان و پرانگیزه در جبهه ها را به همین شکل کم اهمیت جلوه دهند. اما ۳۰ سال بعد مدافعان حرم مهر بزرگی مبنی بر بطلان اینگونه ادعاهای جامعه شناختانه زدند.
?عجیبتر اینکه چطور کسی که داعیه جامعه شناسی دارد، بدون حضور در متن این اجتماع بی بدیل، به تحلیل آن (آنهم بر اساس ذهن خوانی) میپردازد. زیرا کسی که درمتن این راهپیمایی حضور داشته میفهمد کسی زن و بچه را برای ماجراجویی یا تفریح به یک کشور ناامن نمیبرد. نیز بعد از اینکه ببیند غذاهای خوشمزه فقط درصد کمی از پذیرایی است و نوعا غذاهایی ارائه میشود که با مذاق ایرانی سازگار نیست، برای مرتبه چندم به این مخاطره همت نمیگمارد.
?البته ایشان واقعا در این راهپیمایی شرکت داشته یا خیر، بلکه سخن بالا را بر اساس خوشبینی (شاید بیجا) ابراز کردیم. چراکه نگاه بدبینانه اقتضا دارد که چنین تحلیل هایی یا متهم به سطحی نگری شود -که بعیده چنین نویسندگانی با این “لفظ قلم” به آن راضی باشد- و یا متهم به تحلیل غیر منصفانه و بر اساس گزینشی از موارد مطابق با ذهنیات گردد.
? به هر حال در پایان یادآور میشود که پیاده روی اربعین نه ابداع مردم عراق، که عمل به توصیهٔ پیشوایان معصوم است (وسائل/۱۰/۳۴۳)

 و استفاده از ظرفیتهای آن برای شکل گیری حرکتهای عظیم اجتماعی هیچ نگرانی در فربه ساختن دین بوجود نمی آورد. آنچه امروز روشنفکران جوان باید نگرانش باشند، انحراف در اهداف و کارکردهای ظرفیتهای ناب شیعی است.