صاحل الامر

​💠 آرام بودن بدن در هنگام رکوع نماز

🔹 در رکوع هنگامی که نمازگزار ذکر واجب را می‌گوید، باید بدن آرام باشد، بلکه حتی در هنگامی که ذکرهایی را به قصد استحباب آن در رکوع می‌گوید، مانند تکرار  سُبْحانَ رَبِّیَ الْعَظیمِ وَ بِحَمْدِهِ  و امثال آن، احتیاط واجب آن است که بدن را آرام نگه دارد.

🔹 تکان خوردن بدن در هنگام خواندن ذکر رکوع

اگر نمازگزار در حال رکوع، بخواهد کمی جلو یا عقب برود یا بدن را کمی به طرف راست یا چپ حرکت دهد، باید ذکری را که به خواندن آن مشغول است در حال حرکت قطع کند. اما گفتن ذکر به قصد ذکر مطلق، نه به قصد ذکر نماز، در حال حرکت اشکال ندارد.

🔹 حرکت اندک بدن یا انگشتان و مانند آن در حال گفتن ذکر رکوع اشکال ندارد.

📚 پی‌نوشت:

رساله نماز و روزه آیت الله خامنه ای / مسئله 225 

​❄️ زمستان ۱۴۰۳

🗓 جمعه ، ۲۸ دی

👤شهید*حاج احمد متوسلیان :

🖋هر شهری که

توسط اسرائیلی‌ها محاصر شده

آزاد خواهیم کرد و اسرائیل را

به سقوط می کشانیم
#دستخط 

#غدیر

#شهیدانه

​همراه با قرآن 

آیه 285 سوره بقره

آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْهِ مِنْ رَبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ ۚ كُلٌّ آمَنَ بِاللَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْ رُسُلِهِ ۚ وَقَالُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا ۖ غُفْرَانَكَ رَبَّنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ

پیامبر به آنچه از پروردگارش به او نازل شده، ایمان آورده، و مؤمنان همگی به خدا و فرشتگان و کتاب ها و پیامبرانش، ایمان آورده اند [و بر اساس ایمان استوارشان گفتند:] ما میان هیچ یک از پیامبران او فرق نمی گذاریم. و گفتند: شنیدیم و اطاعت کردیم، پروردگارا! آمرزشت را خواهانیم و بازگشت [همه] به سوی توست.

ترجمه (مکارم شیرازی)

این رسول به آنچه خدا بر او نازل کرده ایمان آورده و مؤمنان نیز همه به خدا و فرشتگان خدا و کتب و پیغمبران خدا ایمان آوردند (و گفتند) ما میان هیچ یک از پیغمبران خدا فرق نگذاریم، و (همه یک زبان و یک دل) اظهار کردند که ما (فرمان خدا را) شنیده و اطاعت کردیم، پروردگارا، ما آمرزش تو را خواهیم و (می‌دانیم) بازگشت همه به سوی توست.

معانی کلمات آیه

المصير: مصدر ميمى است به معنى بازگشت و اسم مكان آيد به معنى بازگشتگاه. بايد دانست صيرورت بازگشتى به صورت تحول مانند جنين شدن است.[۱]

نزول

این آیه در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. [۲]

از ابن عباس و نيز از ابوهريره چنين روايت كنند كه وقتى كه آيه 284 سوره بقره «وَ إِنْ تُبْدُوا ما فِي أَنْفُسِكُمْ أَوْ تُخْفُوهُ يُحاسِبْكُمْ بِهِ اللَّهُ؛‌ آنچه كه در (ضماير و ذهن) خودتان است آشكار نمائيد و يا پنهان سازيد. خداوند آن را به حساب و محاسبه خواهد درآورد» نازل گرديد. بر صحابه فوق‌العاده سخت و گران آمد لذا نزد پيامبر آمدند و گفتند: يا رسول اللَّه ما طاقت تحمل اين آيه را نداريم رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: آيا مي‌خواهيد مانند اهل كتابى كه قبل از شما بودند باشيد؟ كه به پيامبرانشان گفته بودند: (سمعنا و عصينا؛ گوش داديم ولى نافرمانى نموديم) بلكه بايد بپرهيزيد و از خداوند بترسيد و حتى برعكس آن‌ها باشيد و در قبال آيات خداوند (سمعنا و اطعنا؛‌ گوش داديم و فرمانبردار گشتيم) بگوئيد.

صحابه وقتى كه اين موضوع را از پيامبر شنيدند، زبان‌هاى خويش را بستند و مطيع گشتند. سپس در دنباله فرمانبردارى آنان اين آيه نازل گرديد و بعد موضوع آيه فوق كه ايجاد اضطراب و نگرانى در ميان اصحاب نموده بود به وسيله آيه «لايُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلَّا وُسْعَها؛ خداوند هيچ كس را به فوق طاقت او مكلف نمى سازد».

آيه 286 سوره بقره منسوخ گرديد و البته چنين نسخى معلوم نيست و هر دو آيه به محكمى خود باقى است زيرا هر يك از آن دو آيه در موضوع مربوط به خود محكم بوده و ممكن است داراى موضوعى مخصوص به خود باشد[۳].[۴]

تفسیر نور (محسن قرائتی)

«285» آمَنَ الرَّسُولُ بِما أُنْزِلَ إِلَيْهِ مِنْ رَبِّهِ وَ الْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ آمَنَ بِاللَّهِ وَ مَلائِكَتِهِ وَ كُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ لا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْ رُسُلِهِ وَ قالُوا سَمِعْنا وَ أَطَعْنا غُفْرانَكَ رَبَّنا وَ إِلَيْكَ الْمَصِيرُ

پيامبر به آنچه از سوى پروردگارش بر او نازل شده ايمان دارد و همه مؤمنان (نيز) به خدا و فرشتگان و كتاب‌ها (ى آسمانى) و فرستادگانش ايمان دارند (و مى‌گويند:) ما ميان هيچ يك از پيامبران او فرق نمى‌گذاريم (و به همگى ايمان داريم) و گفتند: ما (نداى حقّ را) شنيديم و اطاعت كرديم، پروردگارا! آمرزش تو را (خواهانيم) و بازگشت (ما) به سوى توست.

نکته ها

در اين آيه اصول دين (توحيد، نبوّت، معاد) بيان شده و در آيه بعد، آمادگى انسان براى انجام تكاليف الهى و درخواست رحمت و مغفرت از خدا مطرح مى‌شود. لذا در حديث آمده است كه اين آيه و آيه بعد ارزش خاصّى دارند و تلاوت آن دو همانند گنج است.

تكريم پيامبر لازم است و حساب رسول اللّه صلى الله عليه و آله از ديگران جداست. لذا در اين آيه ابتدا نام رسول خدا و ايمان او آمد و سپس نام مؤمنان و عقايد آنان.

پیام ها

1- تبلور مكتب در رهبر است. «آمَنَ الرَّسُولُ بِما أُنْزِلَ إِلَيْهِ»

2- مبلّغان دينى بايد به آنچه دعوت مى‌كنند، باور داشته باشند. «آمَنَ الرَّسُولُ …»

3- نزول كتب آسمانى، براى پرورش وتربيت انسان‌هاست. «مِنْ رَبِّهِ»

4- ايمان به همه انبيا لازم است، چون تمام انبيا يك هدف دارند. «كُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ»

5- زمينه‌ى دريافت مغفرت الهى، ايمان وعمل است. «سَمِعْنا وَ أَطَعْنا غُفْرانَكَ رَبَّنا»

6- در كنار ايمان و عمل، باز هم بايد چشم اميد به رحمت و غفران الهى داشت.

«سَمِعْنا وَ أَطَعْنا غُفْرانَكَ رَبَّنا»

7- بخشش، از شئون ربوبيّت وزمينه‌ى پرورش است. «غُفْرانَكَ رَبَّنا»

تفسير نور(10جلدى)، ج‌1، ص: 456

پانویس

 تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی

 طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌1، ص 111.

 صحيح مسلم و مسند احمد و ديگران از علماء عامه.

 محمدباقر محقق،‌ نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 105.

منابع

تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم

اطیب البیان فی تفسیر القرآن‌، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام‌، 1378 ش‌، چاپ دوم‌

تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول

تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم

برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش

تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش‌، چاپ پنجم‌

محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه.

موسسه اهل‌البیت (ع)

🏴زیارتنامه حضرت زینب کبری(س)

⚫️اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ رَسُولِ اللهِ،اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یابِنْتَ فاطِمَةَ وَخَدیجَةَ،اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ،اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا اُخْتَ الْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ،اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یابِنْتَ وَلِیِّ اللهِ،اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا اُخْتَ وَلِیِّ اللهِ،اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا عَمَّةَ وَلِیِّ اللهِ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَکاتُهُ،

⚫️اَلسَّلامُ عَلَیْک ِعَرَّفَ اللهُ بَیْنَنا وَبَیْنَکُمْ فِی الْجَنَّةِ،وَحَشَرَنا فی زُمْرَتِکُمْ،وَاَوْرَدَنا حَوْضَ نَبیِّکُمْ، وَ سَقانابِکَاْسِ جَدِّکُمْ مِن یَدِعَلِیِّ ابْن اَبیطالِب صَلَواتُ اللهِ عَلَیْکُمْ،اَسْئَلُ اللهَ اَنْ یُرِیَنافیکُمُ السُّرُورَ وَالْفَرَجَ،وَاَنْ یَجْمَعَنا وَاِیّاکُمْ فی زُمْرَةِ جَدِّکُم ْمُحَمَّد صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ،

⚫️وَاَنْ لا یَسْلُبَنا مَعْرِفَتَکُمْ، اِنَّهُ وَلِیٌّ قَدیرٌ، اَتَقَرَّبُ اِلَی اللهِ بِحُبِّکُمْ،وَالْبَرائَةِ مِنْ اَعْدائِکُمْ، وَالتَّسْلیمِ اِلَی اللهِ راضِیاًبِهِ غَیْرَ مُنْکِروَلا مُسْتَکْبِروَعَلی یَقینِ ما اَتی بِهِ مُحَمَّدٌ،وَبِهِ راض نَطْلُبُ بِذلِکَ وَجْهَکَ یا سَیِّدی،اَللّهُمَّ وَرِضاکَ وَالدّارَ الآخِرَة َیا سَیِّدَتی یا زَیْنَبُ،

⚫️اِشْفَعی لی فِی الْجَنَّةِ،فَاِنَّ لَکِ عِنْدَ اللهِ شَاْناً مِنَ الشَّاْنِ،اَللّهمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ اَنْ تَخْتِمَ لی بِالسَّعادَةِ،فَلا تَسْلُبْ مِنّی ما اَنَا فیهِ،وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللهِ الْعَلِیِّ الْعَظیمِ،اَللّهمَّ اسْتَجِبْ لَناوَتَقَبَّلْهُ بِکَرَمِکَ وَعِزَّتِکَ،وَبِرَحْمَتِکَ وَعافِیَتِکَ،وَصَلَّی اللهُ عَلی مُحَمَّد وَآلِهِ اَجْمَعینَ،وَسَلَّمَ تَسْلیماً یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.

🌺زیارت قبول-التماس دعا

✨🌸الّلهُـمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــ الْفَـــرَج🌸✨

 ┄┄┅┅┅❅❁ ❁❅┅┅┅┄┄

💫حضرت زینب سلام الله علیها
🔸نقش: دخترامام علی (ع)

🔸نام:زینب

🔸زادروز: ۵جمادی‌الاول، ۵ق یا ۶ق

🔸زادگاه: مدینه

🔸درگذشت: ۱۵ رجب، ۶۲ق

🔸محل زندگی: مدینه

🔸لقب(ها): عقیله بنی هاشم، عالمه غیر معلمه، کامله، فاضله

🔸پدر: امام علی (ع)

🔸مادر: حضرت زهرا(س)

🔸فرزند(ان): عون، محمد، علی، عباس، ام کلثوم

🔸طول عمر: ۵۷ سال

🔸مدفن: دمشق

✳️زینب دختر امام علی(ع) و حضرت فاطمه(س) است.[۱] زینب به معنای «درخت نیکو منظر و خوشبو»[۲] یا «زینت پدر» است.[۳] بنابر برخی منابع، حضرت زینب(س) در ۵ جمادی‌الاول، سال پنجم[۴] یا سال ۶ قمری در مدینه متولد شد.[۵]

🖊بر اساس روایات متعدد، نام‌گذاری حضرت زینب(س)، توسط پیامبر اسلام(ص) صورت گرفت. گفته شده است که جبرئیل از سوی خداوند این نام را به پیامبر(ص) رسانده است.[۶] در کتاب «الخصائص الزینبیة» آمده است پیامبر(ص) او را بوسید و فرمود: «حاضران امّتم، غایبان را از کرامت این دخترم زینب آگاه کنند؛ همانا او مانند جده‌اش خدیجه است.»[۷]

🖋برای وی، القاب فراوانی نقل شده است، همانند عقیله بنی هاشم، عالِمه غیر معلَّمه، عارفه، موثّقه، فاضله، کامله، عابده آل علی، معصومه صغری، امینةاللّه، نائبةالزهرا، نائبةالحسین، عقیلة النساء، شریکة الشهداء، بلیغه، فصیحه و شریکةالحسین.[۸]

🖋حضرت زینب(س) را به سبب سختی‌های بسیاری که در زندگی دید، ام المصائب نیز لقب داده‌اند.[۹] درگذشت جدش پیامبر(ص)، بیماری و به شهادت رسیدن مادرش، شهادت پدرش امیرالمؤمنین(ع)، شهادت برادرش امام مجتبی(ع)، واقعه کربلا و به اسارت رفتن در کوفه و شام از جمله وقایع سخت و تلخ زندگی وی به شمار می‌آید.[۱۰]

🕌حرم حضرت زینب (س) در سوریه

گفته شده درباره زمان و مکان و چگونگی درگذشت حضرت زینب، در منابع تاریخی تا سده هشتم هجری اطلاعات دقیقی وجود ندارد و اطلاعات موجود فقط تا زمانی را شامل می‌شود که کاروان اسیران وارد مدینه می‌شود.[۱۱] در عین حال گفته شده است حضرت زینب (س) یکشنبه، ۱۵ رجب سال ۶۲ق. درگذشت.[۱۲] برخی نیز درگذشتش را ۱۴ رجب دانسته‌اند.[۱۳] در مورد محل دفن حضرت زینب(س) سه دیدگاه وجود دارد:

✳️شام: مشهور این است که قبر حضرت زینب(س) در شام است.[۱۴] این مکان اکنون در جنوب دمشق قرار دارد. به سبب وجود حرم حضرت زینب(س)، این منطقه «شهرک السیدة زینب» نام گرفته است.[۱۵]

✳️مصر: برخی از مورخان قبر زینب(س) را در مصر دانسته‌اند.[۱۶] این بارگاه در قاهره در منطقه سیدة زینب قرار دارد و در سال ۱۱۷۳ هجری قمری بازسازی شده است. این مکان به مقام السیدة زینب و مسجد السیدة زینب مشهور است.[۱۷]

✳️قبرستان بقیع: سیدمحسن امین قبرستان بقیع در مدینه را محل دفن حضرت زینب(س) دانسته است.[۱۸]

📚 منابع:

۱- ابن اثیر، أسدالغابة، ۱۴۰۹ق، ج۶، ص۱۳۲.

۲- ابن منظور، لسان العرب، ۱۴۱۴ق، ‌ج۱، ص۴۵۳، ‌ذیل واژه «زنب».

۳-مرتضی زبیدی، تاج العروس، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۶۰.

۴- کحّاله، أعلام النساء، ۲۰۰۸،‌ ج۲، ص۹۱.

۵- ابوالحسن العلوی، اخبار الزینبیات، ۱۴۱۰ق، ص۲۳.

۶- شریف القرشی، السیده زینب، ۱۴۲۲ق، ص۳۹.

۷-جزائری، الخصائص الزینبیة، ۱۴۲۵ق، ص۴۴.

۸- جزائری، الخصائص الزینبیة، ۱۴۲۵ق، ص۵۲-۵۳.

۹-امین، اعیان الشیعة، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۱۳۷.

۱۰- امین، اعیان الشیعة، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۱۳۷.

۱۱- رتو، «زینب بنت علی بن ابی‌طالب»، ص۱۵۳.

۱۲- قزوینی، زینب الکبری من المهد الی اللحد، ۱۴۲۴ق، ص۵۹۱.

۱۳- قرشی، السیدة زینب، ۱۴۲۲ق، ص۲۹۸.

۱۴-قرشی، السیده زینب، ۱۴۲۲ق، ص۲۹۹.

۱۵- قرشی، السیده زینب، ۱۴۲۲ق، ص۲۹۹.

۱۶- قرشی، السیده زینب، ۱۴۲۲ق، ص۲۹۹.

۱۷- کحّاله، أعلام النساء، ۲۰۰۸،‌ ج۲، ص۹۹.

۱۸- امین، اعیان الشیعة، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۱۴۰-۱۴۱.

 ┄┄┅┅┅❅❁ ❁❅┅┅┅┄┄