صاحل الامر

​📖 #حدیث

 محبوبترین عمل نزد خداوند

🔻الإمامُ عليٌّ عليه السلام:

🔷️ لَيسَ عَمَلٌ أحَبَّ إلى اللّه عَزَّوجلَّ مِن الصَّلاةِ، فلا يَشغَلَنَّكُم عَن أوقاتِها شَيءٌ مِن اُمورِ الدُّنيا، فإنَّ اللّه عَزَّوجلَّ ذَمَّ أقواما فقالَ:  الذينَ هُم عَن صَلاتِهِمْ ساهُونَ  يعني أنَّهُم غافِلُونَ استَهانُوا بِأوقاتِها. 

❇️ هيچ كارى نزد خداوند عزّوجلّ محبوبتر از نماز نيست. پس مبادا چيزى از امور دنيا شما را از اوقات نماز بازدارد؛ زيرا خداوند عزّوجلّ مردمانى را نكوهيده و فرموده است:  آنان كه از نمازشان غافلند ؛ يعنى از اوقات نماز غافلند و به آن اهمّيتى نمى‌دهند.

📚 الخصال، ج۲، ص۶۲۱.

━━ °•🍃🌸🍃•°━━

​#نکته_از_صفحه_امروز_۲۰۲

#زندگی_به_سبک_قرآن 🌸

🔹 آیه ۹۴

می‌فرماید: 

💠«یَعْتَذِرُونَ إِلَيْكُمْ…»💠

 🔹️یعنی بعضیا برای پنهون کردن کار بدشون بهونه میارن.

✅ نکته اخلاقی:

 🔹️آدم مؤمن اشتباهش رو توجیه نمی‌کنه، قبول می‌کنه و جبران.

▪️▪️▪️

🔹 آیه ۹۵

می‌گه: 

💠«فَأَعْرِضُوا عَنْهُمْ…»💠

 🔹️یعنی از دروغ‌گوها فاصله بگیر.

✅ نکته اخلاقی:

 🔹️هر جا صداقت نباشه، برکت و آرامش هم نیست.

▪️▪️▪️▪️

🔹 آیه ۹۶

💠«يَحْلِفُونَ لَكُمْ لِتَرْضَوْا عَنْهُمْ…»💠

 🔹️یعنی بعضیا دنبال رضایت مردمن، نه رضایت خدا.

✅ نکته اخلاقی:

 کاری کن که خدا ازت راضی باشه، نه همه‌ی مردم!

▪️▪️▪️▪️

🔹 آیه ۹۷

💠«الْأَعْرَابُ أَشَدُّ كُفْرًا وَ نِفَاقًا…»💠

 🔹️یعنی دوری از ایمان، دل رو سخت می‌کنه.

✅نکته اخلاقی:

 دل مؤمن با یاد خدا زنده می‌مونه، با غفلت می‌میره.

▪️▪️▪️▪️

🔹 آیه ۹۸

💠«يَعْتَدُّونَ مَا يُنْفِقُونَ مَغْرَمًا…»💠

 🔹️یعنی بعضیا کمک کردن رو ضرر می‌دونن.

✅نکته اخلاقی:

 بخشندگی نشونه‌ی ایمان و بزرگی دله.

▪️▪️▪️▪️

🔹 آیه ۹۹

💠«وَ مِنَ الْأَعْرَابِ مَنْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ…»💠

 🔹️یعنی ایمان واقعی حتی در ساده‌ترین دل‌ها پیدا می‌شه.

✅ نکته اخلاقی:

 ایمان به ظاهر نیست، به نیت و عمله 💖

▪️▪️▪️▪️

#​همراه_ با قرآن 

آیه 18 سوره لقمان

وَلَا تُصَعِّرْ خَدَّكَ لِلنَّاسِ وَلَا تَمْشِ فِي الْأَرْضِ مَرَحًا ۖ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ كُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ

متکبرانه روی از مردم برمگردان، و در زمین با ناز و غرور راه مرو، همانا خدا هیچ خودپسند فخرفروش را دوست ندارد.

ترجمه (مکارم شیرازی)

و هرگز به تکبّر و ناز از مردم (اهل نیاز) رخ متاب و در زمین با غرور و تبختر قدم بر مدار، که خدا هرگز مردم متکبر خودستا را دوست نمی‌دارد.

معانی کلمات آیه

لا تصعر: صعر: ميل به طرف راست يا چپ «صعر وجهه: مال الى احد الشقين» راغب ميل كردن گفته است تصعير آنست كه از روى تكبر گردن خويش را بگرداند و بروى شخص نگاه نكند آن فقط يك بار در قرآن آمده است.

خدك: خد: رخسار و چهره راغب گويد: دو خد انسان همانست كه از طرف راست و چپ، بينى او را احاطه كرده است، مرح: مرح شديد كه عبارت اخراى تكبر است «مرح الرجل مرحا: اشتد فرحه … و تبختر و اختال».

مختال: خيل (بر وزن علم): گمان. خيلاء: تكبر كه از روى خيال و گمان است. مختال: متكبر، آن اسم فاعل است.

فخور: افتخار كننده: ناز فروش كسى كه دارايى و كمال خويش را به رخ مردم مى‏‌كشد.[۱]

تفسیر نور (محسن قرائتی)

وَ لا تُصَعِّرْ خَدَّكَ لِلنَّاسِ وَ لا تَمْشِ فِي الْأَرْضِ مَرَحاً إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ كُلَّ مُخْتالٍ فَخُورٍ «18»

و روى خود را از مردم (به تكبّر) بر مگردان، و در زمين مغرورانه راه مرو، زيرا خداوند هيچ متكبّر فخر فروشى را دوست ندارد.

نکته ها

«تصعير»، نوعى بيمارى است كه شتر به آن گرفتار مى‌شود و گردنش كج مى‌شود. لقمان به فرزندش مى‌گويد: تو بر اساس تكبّر مثل شترِ بيمار، گردنت را با مردم كج نكن.

«مرح»، به معناى شادى زياد است كه در اثر مال و مقام به دست مى‌آيد.

«مُخْتالٍ» به كسى گويند كه بر اساس خيال و توهّم خود را برتر مى‌داند، و «فَخُورٍ» به معناى فخرفروش است.

تكبّر، هم توهين به مردم است، هم زمينه ساز رشد كدورت‌هاى جديد و هم تحريك كننده‌ى كينه‌هاى درونى قديم.

در حديث مى‌خوانيم: هر كس با تكبّر در زمين راه رود، زمين و هر موجودى كه زير و روى آن است، او را لعنت مى‌كنند. «1»

«1». تفسير نورالثقلين.

جلد 7 - صفحه 267

پیام ها

1- با مردم، چه مسلمان و چه غير مسلمان، با خوشرويى رفتار كنيم. «لا تُصَعِّرْ خَدَّكَ لِلنَّاسِ»

2- تكبّر ممنوع است، حتّى در راه رفتن. «لا تَمْشِ فِي الْأَرْضِ مَرَحاً»

3- از عامل خشنودى خداوند براى تشويق و از ناخشنودى او براى ترك زشتى‌ها و گناهان استفاده كنيم. «إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ»

4- به موهومات، خيالات و بلندپروازى‌ها خود را گرفتار نسازيم. «مُخْتالٍ»

5- بر مردم فخر فروشى نكنيم. «إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ كُلَّ مُخْتالٍ فَخُورٍ»

تواضع‌

در اين آيه لقمان به فرزندش مى‌گويد: در زمين متكبرانه راه نرو «لا تَمْشِ فِي الْأَرْضِ مَرَحاً» و در سوره‌ى فرقان، اوّلين نشانه‌ى بندگان خوب خدا، حركت متواضعانه‌ى آنهاست. «وَ عِبادُ الرَّحْمنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْناً» «1»

يكى از اسرار نماز كه در سجده‌ى آن بلندترين نقطه بدن را (حداقل در هر شبانه روز 34 مرتبه در هفده ركعت نماز واجب) روى خاك مى‌گزاريم، دورى از تكبّر، غرور و تواضع در برابر خداوند است.

گرچه تواضع در برابر تمام انسان‌ها لازم است؛ امّا در برابر والدين، استاد و مؤمنان لازم‌تر است. تواضع در برابر مؤمنان، از نشانه‌هاى برجسته‌ى اهل ايمان است. «أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ» «2»

بر خلاف تقاضاى متكبّران كه پيشنهاد دور كردن فقرا را از انبيا داشتند، آن بزرگواران مى‌فرمودند: ما هرگز آنان را طرد نمى‌كنيم. «وَ ما أَنَا بِطارِدِ الَّذِينَ آمَنُوا» «3» انسانِ ضعيف و ناتوانى كه از خاك و نطفه آفريده شده، و در آينده نيز مردارى بيش نخواهد بود، چرا تكبّر مى‌كند؟!

«1» فرقان 63

«2» مائده 54

«3» هود 29

جلد 7 - صفحه 268

مگر علم محدود او با فراموشى آسيب‌پذير نيست؟!

مگر زيبايى، قدرت، شهرت و ثروت او، زوال‌پذير نيست؟!

مگر بيمارى، فقر و مرگ را در جامعه نديده است؟!

مگر توانايى‌هاى او نابود شدنى نيست؟!

پس براى چه تكبّر مى‌كند؟! قرآن مى‌فرمايد: متكبّرانه راه نرويد كه زمين سوارخ نمى‌شود، گردن‌كشى نكنيد كه از كوه‌ها بلندتر نمى‌شويد. «وَ لا تَمْشِ فِي الْأَرْضِ مَرَحاً إِنَّكَ لَنْ تَخْرِقَ الْأَرْضَ وَ لَنْ تَبْلُغَ الْجِبالَ طُولًا» «1»

نمونه‌هايى از تواضع اولياى الهى‌

1. شخص اوّل آفرينش كه پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله است، آنگونه مى‌نشست كه هيچ امتيازى بر ديگران نداشت و افرادى كه وارد مجلس مى‌شدند و حضرت را نمى‌شناختند، مى‌پرسيدند:

كدام يك از شما پيامبر است؟ «ايكم رسول الله» «2»

2. در سفرى كه براى تهيه غذا هر كس كارى را به عهده گرفت، پيامبر نيز كارى را به عهده گرفت و فرمود: «جمع كردن هيزم با من». «3»

3. همين كه پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله ديدند براى نشستنِ بعضى فرش نيست، عباى خود را دادند تا چند نفرى روى عباى حضرت بنشينند. «4»

پوشيدن لباس ساده، سوار شدن بر الاغ برهنه، شير دوشيدن، هم‌نشينى با بردگان، سلام كردن به اطفال، وصله كردن كفش و لباس، پذيرفتن دعوت مردم، جارو كردن منزل، دست دادن به تمام افراد و سبك نشمردن غذا از سيره‌هاى حضرت بود. «5»

4. برخى شيعيان خواستند به احترام امام صادق عليه السلام حمّام را خلوت و به اصطلاح قُرق كنند، حضرت اجازه نداد و فرمود: «لا حاجة لى فى ذلك المؤمن اخف من ذلك» نيازى به اين كار نيست، زندگى مؤمن ساده‌تر از اين تشريفات است. «6»

«1». اسراء، 37.

«2». بحار، ج 47، ص 47.

«3». بحار، ج 47، سيره پيامبر.

«4». بحار، ج 16، ص 235.

«5». بحار، ج 16، ص 155 و بحار، ج 73، ص 208.

«6». بحار، ج 47، ص 47.

جلد 7 - صفحه 269

5. هر چه اصرار كردند كه سفره‌ى امام رضا عليه السلام از سفره غلامان جدا باشد، آن حضرت نپذيرفت. «1»

6. شخصى در حمّام، امام رضا عليه السلام را نشناخت و از او خواست تا او را كيسه بكشد، حضرت بدون معرّفى خود و با كمال وقار تقاضاى او را قبول كرد. همين كه آن شخص حضرت را شناخت، شروع به عذرخواهى كرد، حضرت او را دلدارى دادند. «2»

از نشانه‌هاى تواضع، پذيرفتن پيشنهاد و انتقاد ديگران و نشستن در پايين‌تر از جايى است كه در شأن اوست.

پانویس

 تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج‏8، ص: 247

منابع

تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم

اطیب البیان فی تفسیر القرآن‌، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام‌، 1378 ش‌، چاپ دوم‌

تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول

تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم

برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش

تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش‌، چاپ پنجم‌

موسسه اهل‌البیت (ع)

​✳️عقل، نخستین آفریده الهی و چراغ راه سالکان اخلاق است

🔰نماینده مردم استان هرمزگان در مجلس خبرگان

 رهبری گفت: 

🔹️اخلاق دایره‌ای گسترده دارد که شامل

 🔹️فضائل و رذائل اخلاقی است، انسان باید خود را به

🔹️ فضائل بیاراید و از رذائل دوری کند؛ گاهی اخلاق، مسیر

 🔹️سیر و سلوک انسان را رقم می‌زند و او را در مسیر کمال

 🔹️و قرب الهی قرار می‌دهد. 

••┈┈◦•●⊹⊱✦⊰⊹●•◦┈┈••

​بسم الله الرحمن الرحیم

📋  بزرگترین سند وجود خدا؛ آیه براى اثبات وجود خدا از نقطه اى شروع كرده كه براى احدى جاى انكار باقى نمى گذارد و آن مساءله پيچيده حيات و زندگى است. اینکه ما كه اجسام بى جانی بوديم و او ما را زنده كرد و نعمت بزرگ حیات را به ما داد. بديهى است هر انسان منصفى بدون هيچ ترديد اعتراف مى كند كه اين نعمت از خود او نيست ، بلكه از ناحيه يك قدرت برتر به او داده شده است. اين مساءله آنقدر اسرار آميز است كه افكار  دانشمندان و كوششهايشان تاكنون از درك آن عاجز مانده است. ممكن است در آينده در پرتو تلاشهاى پيگير، انسان از رموز حيات، تدريجا آگاه گردد، ولى مساءله اين است كه آيا هيچكس مى تواند چنين امر فوق العاده دقيق و ظريف و پر از اسرار را كه نيازمند به يك علم و قدرت فوق العاده است به طبيعت بي شعور كه خود فاقد حيات بوده است، نسبت دهد. پس می توان گفت پديده پیچیده حيات در جهان طبيعت بزرگترين سند اثبات وجود خدا است كه قرآن در این آيه مخصوصا روى همين مساءله تكيه كرده است.

🔷 (سوره بقره / آیه ۲۸):

كَيْفَ تَكْفُرُونَ بِاللَّهِ وَكُنْتُمْ أَمْوَاتًا فَأَحْيَاكُمْ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يُحْيِيكُمْ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ 

🔶 ترجمه :

چگونه به خداوند كافر مي‌شويد در حالي كه شما اجسام بي روحي بوديد و او شما را زنده كرد، سپس شما را مي‌ميراند، و بار ديگر شما را زنده مي‌كند، سپس به سوي او باز مي‌گرديد (بنابر اين نه حيات و زندگي شما، از شما است و نه مرگتان، آنچه داريد از خدا است).

📅 یکشنبه ۲۷ مهر ۱۴۰۴

#آفرینش، #حیات ، #نعمت  

🌼