صاحل الامر

​✍یک سنگ ریزه، ناچیز است

اما اگر همین سنگ در جوراب یا کفشت باشد،

تو را از رفتن و حرکت باز میدارد👌🏻

💢بعضی چیزها ریز است، ناچیز است 

💢اما انسان را از حرکت در راه خدا و به سمت خوبیها باز میدارد👌🏻

🍁مثل نامهربانی نسبت به پدر و مادر

🍁هرچند کم باشد و درحد اه گفتن باشد

🍁راه بندان خواهد کرد👌🏻

🦋این حرف خداست که فرمود👇🏻

✅به پدر و مادر خود، اُف نگو

📚سوره اسراء_23

​💎فضيلت ماه رجب ‏

🌱حديث قدسى :

✅ جَعَلتُ هذَا الشَّهرَ (رَجَبَ) حَبلاً بَيني و بَينَ عِبادي فَمَنِ اعتَصَمَ بِهِ وَصَلَ بِي 

🔹ماه رجب را ريسمانى ميان خود و بندگانم قرار داده‏ام ؛ هر كس به آن چنگ زند ، به وصال من رسد 

📚إقبال الأعمال ، ج 3 ، ص 174

​#نهج_البلاغه

⚖داستانی درباره یکی از،قضاوت های امیرالمومنین(ع)

📍داستان قضاوت امیرالمومنین؛

تقسیم شترها توسط امیرالمومنین :

سه نفر در تقسیم هفده شتر با هم نزاع می کردند؛ اولی مدعی یک دوم٬ دومی مدعی یک سوم و سومی مدعی یک نهم بودند و به هر ترتیب که خواستند شترها را قسمت کنند تا کسری به عمل نیاید٬ نتوانستند.

خصومت را به نزد حضرت علی (ع) بردند. علی(ع) به آنان فرمود: آیا مایلید من یک شتر از خودم بر آنها افزوده و آنها را بین شما تقسیم نمایم؟

گفتند: بله.

پس یک شتر بر آنها افزود و مجموعا هجده شتر شدند و آنگاه یک دوم آنها را که نُه شتر باشد به اولی و یک سوم را که شش شتر باشد به دومی و یک نهم را که دو شتر باشد به سومی داد و یک شتر باقیمانده خود را نیز برداشت.

.

نکته ریاضی این تقسیم این است که آن سه نفر سهامی را که برای خود تعیین کرده بودند مقدار یک هیجدهم از واحد صحیح کمتر بود، و در حقیقت آن یک هیجدهم به نسبت سهامشان بر سهم هر کدام زیادتر بود؛ اولی ۹ شتر از ۱۷ شتر را مالک بود نه ۸/۵ از ۱۷ و همچنین دومی و سومی، و چون زیادیها دقیق بود و سائلین به نکات ریاضی آشنایی نداشتند از این جهت حضرت بدون تفصیل و توضیح از راه بسیار ساده ای مشکلشان را حل کرد.

«برگرفته از کتاب قضاوتهای امیرالمومنین»
#فضل_مولا

#عدالت

#غدیری_شویم

#سفیر_غدیر

​❄️ زمستان ۱۴۰۳

🗓 ۲شنبه ، ۱ بهمن
👤 شهید احمدعلی نیری :

🖋 خوشا به حال کسانی

که شناختند وجود خویشتن را

در این دنیا و عمل می‌کنند به

وظایف خود به امید تزکیه نفس

و ترفیع درجه و لذت عبادت

و خشوع قلب.
#دستخط 

#غدیر

#شهیدانه

​همراه با قرآن 

آیه 33 سوره احزاب

وَقَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَلَا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِيَّةِ الْأُولَىٰ ۖ وَأَقِمْنَ الصَّلَاةَ وَآتِينَ الزَّكَاةَ وَأَطِعْنَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ ۚ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا

و در خانه هایتان قرار و آرام گیرید، و [در میان نامحرمان و کوچه و بازار] مانند زنان دوران جاهلیت پیشین [که برای خودنمایی با زینت و آرایش و بدون پوشش در همه جا ظاهر می شدند] ظاهر نشوید، و نماز را برپا دارید و زکات بدهید، و خدا و پیامبرش را اطاعت کنید، جز این نیست که همواره خدا می خواهد هرگونه پلیدی را از شما اهل بیت [که به روایت شیعه و سنی محمّد، علی، فاطمه، حسن و حسین علیهم السلام اند] برطرف نماید، و شما را چنان که شایسته است [از همه گناهان و معاصی] پاک و پاکیزه گرداند.

ترجمه (مکارم شیرازی)

و در خانه‌هایتان بنشینید و آرام گیرید (و بی‌حاجت و ضرورت از منزل بیرون نروید) و مانند دوره جاهلیت پیشین با آرایش و خود آرایی بیرون نیایید، و نماز به پا دارید و زکات (مال به فقیران) بدهید و از امر خدا و رسول اطاعت کنید. خدا چنین می‌خواهد که هر رجس و آلایشی را از شما خانواده (نبوت) ببرد و شما را از هر عیب پاک و منزه گرداند (ذیل آیه موافق اخبار شیعه و اهل سنت راجع به شخص پیغمبر و علی و فاطمه و حسنین علیهم السّلام است و اگر راجع به زنان پیغمبر بود بایستی ضمیر مؤنث-عنکنّ-ذکر شود و به سیاق جمل صدر آیه باشد).

معانی کلمات آیه

قرن: قَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَ‏ يعنى در خانه‏‌هايتان قرار بگيريد و در خانه‌‏هايتان بنشينيد. اهل مدينه و عاصم بن ابى النجود «قرن» را به فتح قاف خوانده‏‌اند و آن از «قرّ يقرّ» است و چون جمع مؤنث امر مى‌‏باشد لذا در اصل «اقررن» بود، راء اول را حذف و فتحه آن را بقاف دادند، به واسطه حركت قاف، الف حذف گرديد، مثل «ظلن» از ظل يظل كه در اصل «اظللن» بود راء نيز در اثر التقاء ساكنين افتاد.

تبرج: برج: آشكار شدن. در مجمع البيان فرموده: تبرج آنست كه زن زيبائي‌هاى خويش را اظهار كند، اصل آن به معنى ظهور است «لا تبرجن»: در ميان مردم ظاهر نشويد:

رجس: پليد. راغب آن را شي‏ء قذر و پليد گفته، طبرسى از زجاج نقل مى‏‌كند كه رجس نام هر كار تنفر آور است به نظر مى‏‌آيد آن در آيه مصدر باشد گر چه مصدر آن را رجاسة گفته‏‌اند.[۱]

نزول

«شیخ طوسى» گویند: ابوسعید الخدرى و انس بن مالک و عائشه و ام‌سلمة و واثلة بن الاسقع روایت کنند که این قسمت از آیه «إِنَّما یرِیدُاللَّهُ لِیذْهِبَ عَنْکمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیتِ» درباره رسول خدا صلی الله علیه و آله و امام على و حضرت فاطمه و امام حسن و امام حسین علیهم‌السلام نازل گردیده است.

ام‌سلمه گوید: پیامبر در خانه من بود. على و فاطمه و حسن و حسین را نزد خود خواند و آن‌ها را به عباء خیبریه مجلل داشت و سپس فرمود: «اللّهمّ انّ هولاء اهل بیتى فاذهب عنهم الرّجس و طهّرهم تطهیرا» و خداوند آیه تطهیر را نازل فرمود سپس ام سلمة گوید: من گفتم یا رسول اللّه آیا من داخل[۲] در اهل البیت شما خواهم بود یا نه. فرمود: نه، ولى تو در خیر و خوبى هستى.[۳]

تفسیر نور (محسن قرائتی)

وَ قَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِيَّةِ الْأُولى‌ وَ أَقِمْنَ الصَّلاةَ وَ آتِينَ الزَّكاةَ وَ أَطِعْنَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ إِنَّما يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً «33»

و در خانه‌هاى خود قرار گيريد و همچون دوران جاهليّتِ نخستين، با خودآرايى ظاهر نشويد (و زينت‌هاى خود را آشكار نكنيد)، و نماز را بر پا داريد و زكات بدهيد، و از خدا و رسولش اطاعت كنيد؛ همانا خداوند اراده كرده است كه پليدى (گناه) را از شما اهل بيت (پيامبر) دور كند و كاملًا شما را پاك سازد.

نکته ها

«قَرْنَ» از «وقار» يا «قرار» است، و نتيجه‌ى هر دو معنا يكى است. يعنى براى خودنمايى از خانه‌هاى خود خارج نشويد.

«تَبَرُّجَ» از «برج» به معناى خودنمايى است، همان گونه كه برج در ميان ساختمان‌هاى ديگر جلوه‌ى خاصّى دارد.

جاهليّتِ اولى نشان دهنده‌ى ظهور جاهليّت اخرى‌ است كه ما امروز شاهد آنيم. در حديث نيز آمده است: «ستكون الجاهلية الاخرى» «1» به زودى جاهليّت ديگرى فرا مى‌رسد.

اگر در جاهليّت آن روز دختر را زنده به گور مى‌كردند، امروز با سقط جنين، هم دختر را نابود مى‌كنند، هم پسر را.

اگر در جاهليّت آن روز قتل و آدم كشى وجود داشت، امروز در جنگ‌هاى بزرگ و جهانى كشتارهاى ميليونى انجام مى‌گيرد.

جاهليّت آن روز مدرسه نبود و جنايت انجام مى‌گرفت، امروز با وجود هزاران دانشگاه، مهم‌ترين حقوق انسان‌ها پايمال مى‌شود.

در جاهليّت آن روز فساد و زنا جرم بود؛ امّا امروز در مترقّى‌ترين كشورهاى جهان همجنس‌

«1». تفسير نورالثّقلين.

جلد 7 - صفحه 361

بازى قانونى است. «1»

مطالبى درباره‌ى آيه‌ى تطهير

«إِنَّما يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً»

كلمه‌ى‌ «إِنَّما» نشانه‌ى اين است كه آيه‌ى شريفه درباره‌ى يك موهبت استثنايى در مورد اهل‌بيت عليهم السلام سخن مى‌گويد.

مراد از «يُرِيدُ»، اراده‌ى تكوينى است، زيرا اراده‌ى تشريعى خداوند، پاكى همه‌ى مردم است نه تنها اهل بيت پيامبر اكرم عليهم السلام.

مراد از «رجس» هر گونه ناپاكى ظاهرى و باطنى است. «2»

مراد از «أَهْلَ الْبَيْتِ» همه‌ى خاندان پيامبر نيست، بلكه برخى افراد آن است كه نام آنان در روايات شيعه و سنّى آمده است. اين گروه عبارتند از: علىّ و فاطمه و حسن و حسين عليهم السلام.

سؤال: دليل اين انحصار چيست؟ و چرا اين بخش از آيه درباره‌ى زنان پيامبر يا تمام خاندان آن حضرت نيست؟

پاسخ: 1. رواياتى از خود همسران پيامبر حتّى از عايشه و امّ سلمه نقل شده كه آنان از رسول‌خدا صلى الله عليه و آله پرسيدند: آيا ما هم جزء اهل بيت هستيم؟ پيامبر فرمود: خير.

2. در روايات متعدّدى مى‌خوانيم: پيامبر عبايى بر سر اين پنج نفر كشيد (كه يكى از آنان خود حضرت بود) و فرمود: اين‌ها اهل بيت من هستند و اجازه‌ى ورود ديگران را نداد.

3. پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله براى اين كه اختصاص اهل بيت را به پنج نفر ثابت كند، مدّت شش ماه (و به گفته‌ى بعضى روايات هشت يا نه ماه) به هنگام نماز صبح از كنار خانه‌ى فاطمه عليها السلام مى‌گذشت و مى‌فرمود: «الصلاة يا اهل البيت انما يريد الله ليذهب عنكم الرجس اهل البيت و يطهركم تطهيرا»

در كتاب احقاق الحق بيش از هفتاد حديث از منابع معروف اهل سنّت درباره اختصاص آيه‌

«1». درباره‌ى جاهليّت معاصر، كتابى به نام «جاهليّت قرن بيستم» از سيّد قطب و كتاب ديگرى به نام «سيماى تمّدن غرب» از سيّد مجتبى موسوى لارى نوشته شده كه تاكنون به چند زبان ترجمه شده است.

«2». تفسير برهان.

جلد 7 - صفحه 362

شريفه به پنج نفر ذكر شده و در كتاب شواهد التنزيل كه از كتب معروف اهل سنّت است بيش از يكصد و سى روايت در همين زمينه آمده است. «1»

به هر حال اين آيه شامل زنان پيامبر نمى‌شود زيرا:

آنها گاهى مرتكب گناه مى‌شدند. در سوره‌ى تحريم مى‌خوانيم: پيامبر رازى را به بعضى از همسرانش فرمودند و او امانت دارى نكرد و به ديگرى گفت. قرآن اين عمل را گناه ناميده، فرمود: «إِنْ تَتُوبا إِلَى اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُكُما» «2»

عايشه كه همسر پيامبر بود، جنگ جمل را عليه حضرت على عليه السلام به راه انداخت و سپس پشيمان شد، با آنكه در اين جنگ عدّه بسيارى از مسلمانان كشته شدند؟

چند سؤال‌

1. آيا «يُطَهِّرَكُمْ» به معناى آن نيست كه اهل بيت عليهم السلام آلودگى داشته‌اند و خداوند آنان را تطهير كرده است؟

پاسخ: شرط تطهير آلودگى نيست، زيرا قرآن درباره‌ى حوريان بهشتى كلمه «مطهرة» را به كار برده در حالى كه هيچ گونه آلودگى ندارند. به عبارت ديگر «يُطَهِّرَكُمْ» به معناى پاك نگه‌داشتن است نه پاك كردن از آلودگى قبلى.

2. اگر اهل‌بيت تنها پنج نفرند، چرا اين آيه در ميان جملاتى قرار گرفته كه مربوط به زنان پيامبر است؟

پاسخ: الف: جمله‌ى‌ إِنَّما يُرِيدُ اللَّهُ‌ … به صورت جداگانه نازل شده ولى هنگام جمع آورى قرآن در اين جا قرار گرفته است.

ب: به گفته‌ى تفسير مجمع البيان، رسم فصيحان و شاعران و اديبان عرب اين بوده كه در لابلاى مطالب معمولى حرف جديد و مهمّى مطرح مى‌كنند تا تأثيرش بيشتر باشد. چنانكه در ميان اخبار صدا و سيما، اگر گوينده يك مرتبه بگويد: به خبرى كه هم اكنون به دستم رسيد توجّه فرماييد، اين گونه سخن گفتن يك شوك روانى و تبليغاتى ايجاد مى‌كند. نظير

«1». تفاسير نورالثقلين و نمونه.

«2». تحريم، 4.

جلد 7 - صفحه 363

اين آيه را در آيه‌ى سوّم سوره‌ى مائده خوانديم كه مطلب مربوط به ولايت و امامت و كمال دين و تمام نعمت و يأس كفّار و رضاى الهى، در كنار احكام مربوط به گوشت خوك و خون، نازل شده و اين گونه جا سازى‌ها رمز حفظ قرآن از دستبرد نااهلان است. درست همان گونه كه گاهى زنان هنگام خروج از خانه زيور آلات خود را در لابلاى پنبه‌هاى متّكا قرار مى‌دهند. با اين كه طلا و پنبه رابطه‌اى ندارند ولى براى محفوظ ماندن از دستبرد نااهلان اين كار انجام مى‌گيرد.

ج: در ميان سفارش هايى كه به زنان پيامبر مى‌كند، يك مرتبه مى‌فرمايد: خدا اراده‌ى مخصوص بر عصمت اهل بيت دارد، يعنى اى زنان پيامبر! شما در خانه‌اى هستيد كه معصومين عليهم السلام هستند و حتماً بايد تقوا را بيشتر مراعات كنيد.

د: در مورد اهل‌بيت ضمير جمع مذكر به كار رفته كه نشان غالب بودن مردان است، به خلاف جملات مربوط به زنان پيامبر كه در آنها از ضمير جمع مؤنث استفاده شده است.

«بُيُوتِكُنَ‌، أَقِمْنَ‌- عَنْكُمُ‌، يُطَهِّرَكُمْ»

گرچه اين آيه خطاب به زنان پيامبر است ولى قطعاً مراد همه‌ى زنان مسلمان هستند كه بايد به اين دستورها عمل كنند.

پیام ها

1- جايگاه زن يا خانه است يا بيرون خانه بدون خود نمايى. «قَرْنَ‌- لا تَبَرَّجْنَ»

2- ارتجاع و عقب گرد به دوران جاهلى ممنوع است. «لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِيَّةِ الْأُولى‌»

3- خودنمايى نشانه‌ى تمّدن نيست، نشانه‌ى جاهليّت است. «تَبَرُّجَ الْجاهِلِيَّةِ الْأُولى‌»

4- نماز و زكات دو عنصر ناگسستنى و متلازم يكديگرند. الصَّلاةَ وَ … الزَّكاةَ

5- اطاعت از رسول در كنار اطاعت از خدا واجب است. «أَطِعْنَ اللَّهَ»

6- گناه، پليدى روح است و خاندان نبوّت بايد از اين پليدى دور باشند. «لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ»

تفسير نور(10جلدى)، ج‌7، ص: 364

پانویس

 تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی ، ج‏8، ص: 347-348

 طبرسى صاحب مجمع البیان از ابو حمزه ثمالى در تفسیرش بنا به نقل از شهر بن حوشب او از ام‌سلمة چنین نقل نماید که گفت: فاطمه دختر رسول خدا صلی الله علیه و آله نزد پدرش آمد. پیامبر به وى فرمود: شوهر و دو فرزندانت را نزد من بیاور فاطمه آن‌ها را نزد رسول خدا صلی الله علیه و آورد سپس با هم به خوردن غذا مشغول شدند و بعد آن‌ها را در کساء خیبریه جاى داد و فرمود: «اللّهمّ انّ هؤلاء اهل بیتى و عترتى فاذهب عنهم الرّجس و طهرّهم تطهیراً». ثعلبى از مفسرین عامه در تفسیرش قریب به همین مضمون از ام‌سلمه روایت کرده است، ابوسعید الخدرى از پیامبر روایت کند که فرمود: این آیه درباره پنج نفر نازل شده است: من و على و فاطمه و حسن و حسین و نیز سید ابوالحمد از حاکم ابوالقاسم الحسکانى او از ابوبکر السبیعى و او از ابو عروة الحرانى او از ابن مصغى او از عبدالرحیم بن واقد او از ایوب بن سیار او از محمد بن المنکدر و او از جابر روایت کند که گفت: این آیه در خانه رسول خدا صلی الله علیه و آله نازل گردید که در آن خانه غیر از على و فاطمه و حسن و حسین کسى نبود. صاحب کشف الاسرار از مفسرین عامه چنین گوید: ابوسعید الخدرى و جماعتى از تابعین مانند مجاهد و قتاده برآنند که مراد از اهل البیت على و فاطمه و حسن و حسین هستند و دلیل آن را روایتى از عائشه ذکر نموده که گوید: روزى رسول خدا صلى الله علیه و آله در حالتى که جامه پشمینه و رنگینى بتن داشت نشسته بود در این میان فاطمه آمد وى را در آن جامه جاى داد سپس على آمد او را نیز در آن جاى داد سپس حسن آمد او را نیز جاى داد و بعد حسین آمد او را نیز در آن جامه جاى داد و بعد این آیه نازل گردید و نیز گوید: بنا به روایت از سعید بن جبیر او از ابن عباس نقل نموده که مراد از اهل البیت زنان رسول خدا صلی الله علیه و آله مى باشند. صاحب تفسیر برهان از خاصه از طریق مخالفین از ابو عبدالرحمن بن احمد بن حنبل او از پدرش احمد بن حنبل و او بعد از دو واسطه از عطاء بن ابى رباح روایت کند که گفت: از کسى که از ام‌سلمه شنیده بود شنیدم که مى گفت: رسول خدا صلی الله علیه و آله در خانه خویش بود، دخترش فاطمه بر او وارد شد. پیامبر به وى فرمود: شوهر و دو فرزندانت را نزد من بیاور. چیزى نگذشت که على و حسن و حسین وارد شدند و از غذائى که نزد پیامبر بود، خوردند و سپس همه آن‌ها را در کساء خیبرى جاى داد و این آیه درباره آن‌ها نازل گردید و پیامبر دست‌هاى خود را به آسمان بلند کرد و گفت: بار خدایا اینان اهل بیت من و از خواص من هستند رجس و پلیدى را از آن‌ها دور کن و آنان را پاک و پاکیزه گردان، ام‌سلمة گوید: من اراده کردم که داخل آن کساء بشوم. گفتم: یا رسول اللّه ممکن است منهم با شما باشم؟ فرمود: امّ‌سلمة تو بر خیر و خوبى هستى، و نیز صاحب تفسیر برهان در هشت مورد دیگر احادیث مربوط به کساء خیبرى و شأن و نزول آیه تطهیر را از مسند احمد بن حنبل پیشواى فرقه حنبلى از اهل سنت و جماعت را نقل و روایت نموده است. و نیز در صحیح مسلم و صحیح بخارى بعد از پنج واسطه از عائشه نقل کنند که صبح یک روز پیامبر از خانه بیرون رفته بود در حالتى که جامه پشمینه اى از موى سیاه که به جاى لباس رو بود. در بر کرده بود در این میان حسن نزد وى آمد او را در آن لباس رو جاى داد سپس حسین آمد او را هم جاى داد و بعد فاطمه آمد. او را نیز داخل در آن جامه نمود و بعد على آمد او را هم در لباس مزبور جاى داد سپس این آیه از براى آن‌ها نازل گردید. و نیز ابوالحسن رزین بن معاویه اندلسى گردآورنده صحاح ستّه و موطّأ مالک در جزء ثانى از اجزاء ثلاثه آن درباره تفسیر سوره احزاب از عائشه نقل نماید که روزى پیامبر بیرون آمد در حالتى که جامه پشمینه از موى سیاه دربرداشت سپس حسن و حسین و فاطمه و على به نوبه نزد وى آمدند آنان را در آن جامه نزد خود جاى داد و این آیه نازل گردید. و نیز موفق بن احمد از علماء اهل سنت و جماعت از ابوسعید الخدرى نقل کند که وقتى که آیه «وَأْمُرْ أَهْلَک بِالصَّلاةِ» یعنى اهل خود را به اجراى نماز امر کن) نازل گردید. پیامبر تا نه ماه هر روز صبح زود بدر خانه فاطمه و على مى آمد و مى فرمود: (الصّلوة یرحمکم اللّه) سپس این آیه را تلاوت مى فرمود: «إِنَّما یرِیدُ اللَّهُ لِیذْهِبَ عَنْکمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیتِ».

 در تفسیر برهان از ابن بابویه بعد از شش واسطه از مثنّى مولى عبدالرحمن ابن عوف او از عبدالله بن مسعود نقل نماید که گفت: به رسول خدا گفتم: یا رسول اللّه بعد از مرگ چه کسى شما را غسل خواهد داد؟ فرمود: هر پیامبرى را وصى او غسل خواهد داد سپس گفتم: یا رسول اللّه وصى شما کیست؟ فرمود: على بن ابى طالب، بعد گفتم: على بعد از شما چند سال زندگى خواهد کرد؟ فرمود: سى سال زیرا یوشع بن نون وصى موسى بعد از او سى سال زندگى کرد و صفوراء دختر شعیب زوجه موسى بر او خروج کرد و به او گفت: من سزاوارتر از تو در امور مردم می‌باشم لذا پس از جنگ با یوشع اسیر گردید و یوشع بعد از اسارت با او خوش‌رفتارى نمود همانا دختر ابوبکر هم به على بن ابى‌طالب خروج خواهد کرد و با او به جنگ خواهد پرداخت و اسیر خواهد گشت و درباره او بعد از اسارت رفتار خوبى خواهد شد و این آیه درباره همین نابکارى ها نازل گردید. و نیز ابن بابویه بعد از دو واسطه از عیسى بن موسى الهاشمى در سامره نقل نماید که گفت: پدرم از پدرش و او از اجدادش و آنان از امام حسین علیه‌السلام وى از پدر بزرگوارش امام مرتضى علیه‌السلام نقل نماید که فرمود: روزى به رسول خدا که در خانه ام‌سلمة بود وارد شدم و این آیه «إِنَّما یرِیدُاللَّهُ لِیذْهِبَ عَنْکمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیتِ» نازل شده بود. فرمود: یا على این آیه درباره تو و دو سبط من حسن و حسین و ائمه اطهار از نسل تو نازل گردیده است. گفتم: یا رسول اللّه ائمه بعد از من چند نفرند؟ سپس یکایک دوازده امام را نام برد، - و نیز همین حدیث از ابن بابویه بعد از چهار واسطه از عبدالرحمن بن کثیر و او از امام صادق علیه‌السلام نقل و روایت شده است،- و باز هم ابن بابویه بعد از شش واسطه از عامر بن عائله نقل نماید که گفت: در شورائى که عمر بن الخطاب بعد از خود جهت انتخاب خلیفه تشکیل داده بود از على علیه‌السلام شنیدم که می‌فرمود در جلسه مزبور از اهل شورى پرسیدم و سوگند دادم که به من بگویند این آیه درباره آن‌ها نازل شده است یا نه؟ همه سوگند یاد کردند که این آیه درباره ما نازل نشده بلکه درباره اهل بیت رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم که آن‌ها را در کساء خیبر به خود جمع کرده بود، نازل گردیده یعنى على و فاطمه و حسن و حسین چنان که شیخ بزرگوار نیز آن را در مجالس خود بعد از پنج واسطه از سالم بن ابى الجعد که آن را به ابوذر می‌رساند نقل نموده است، و نیز على بن ابراهیم در تفسیر خود بعد از سه واسطه از امام صادق علیه‌السلام نقل نموده که فرمود: روزى امیرالمؤمنین على به ابوبکر گفت: آیا قرآن خوانده اى؟ ابوبکر گفت: بلى، خوانده ام. فرمود: مرا از این آیه «إِنَّما یرِیدُاللَّهُ لِیذْهِبَ عَنْکمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیتِ» خبر بده که درباره چه کسى نازل شده است. آیا درباره ما نازل شده یا غیر ما؟ ابوبکر گفت: مسلم است که درباره شما نازل شده، شیخ بزرگوار در کتاب امالى خود و نیز شیخ مفید هم در کتاب امالى خود از ابوبکر محمد بن عمر او بعد از پنج واسطه از امام مرتضى علیه‌السلام نقل نماید که فرمود: هر روز صبح رسول خدا صلی الله علیه و آله به خانه ما مى آمد و مى فرمود، الصّلوة الصّلوة سپس آیة تطهیرا را تلاوت مى فرمود و نیز در همان کتاب بعد از هشت واسطه از ابوالحمراء نقل نمایند که گفت: شاهد بودم که بعد از نزول این آیه تا چهل روز پیامبر به سوى خانه على و فاطمه مى آمد و آستانه در خانه را مى گرفت و مى فرمود: السلام علیکم یا اهل البیت و رحمة اللّه و برکاته سپس آیه تطهیر را تلاوت می‌نمود.

منابع

تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم

اطیب البیان فی تفسیر القرآن‌، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام‌، 1378 ش‌، چاپ دوم‌

تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول

تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم

برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش

تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش‌، چاپ پنجم‌

محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه.

موسسه اهل‌البیت (ع)