صاحل الامر

​?نصيحتى از آيت الله شاه آبادى? 

نماز جماعت که تمام شد بلند شدم و به محراب ایشان رفته و کنار

 ایشان نشستم. گفتم: حاج آقا من را نصیحتى کنید و نکته ای را
 برای من بفرمایید. ایشان فرمود: من دو نکته را به شما می گویم

. هم خودت مراعات کن و به دوستان و بستگان خود نیز سفارش کن

 به این دو نکته عمل کنند.چون مردم از این دو نکته غافل هستند در
 حالیکه واقعا مشکل گشاست.

اول اینکه: هر روز یکمرتبه دعای توسل را بخوان، چون مردم ارزش

 و عظمت این کار را نمی دانند. در حالیکه می توانند همه حوائج
 خود را با همین دعای توسل برآورده کنند.

پرسیدم: چگونه می توانند حاجات خود را با این دعا برآورده کنند.

 فرمود: یک حاجت را در نظر بگیرند و برای برآورده شدن آن روزی
 یکبار دعاى توسل را بخوانند بعد از چند روز می بینند که دعایشان
 مستجاب شده و به حاجت خود رسیده اند. ایندفعه حاجت بعدی را
 در

نظر گرفته و این بار برای این حاجت دعای توسل را بخوانند و به

 همین ترتیب به تدریج همه حوایج خود را برآورده می کنند.

دوم اینکه: روزی 70 مرتبه سوره حمد را بخوانند که اگر چنین کنند.

 تمامی بیماری های خود را می توانند برطرف کنند. چرا که رسول

 خدا (ص) فرمود: اگر کسی از دنیا رفت و شما 7 یا 70 مرتبه سوره

 حمد را خواندی و او زنده شد. اصلا تعجب نکن. زیرا این اثر این

 سوره است.
ایشان فرمود: من از روزی که این ویژگی را از این سوره دیده ام

 اصلا به پزشک مراجعه نکردم و به محض اینکه مریض می شدم 70

 مرتبه سوره حمد آن روزم را به نیت شفای آن بیماری می خواندم و
 شفا می گرفتم.

بنابراین من به شما توصیه می کنم که: 

«روزی یکمرتبه دعای توسل و 70 مرتبه سوره حمد را فراموش نکن و

 در طول عمرت به ایندو پایبند باش و پیش همه دوستان و آشنایان
 خود نیز این دو مساله را مطرح کن و سفارش کن هر روز انجام
 دهند»
ايشان خود دعاى توسل را بين نماز مغرب و عشاء ميخواندند.

​❄در عدالت بی حد و حصر خدای تبارک و تعالی

?خداوند متعال ارزاق خود را به طور عادلانه در بین خلایق توزیع نموده اما باید توجه داشت که رزق فقط خوراکی و پول و از این دست چیزها نیست. برخی ارزاق معنوی بیشتری دارند در عوض روزی مادیشان کم است و برخی برعکس. متقن بودن این قضیه با نزدیک شدن به اصحاب زر و زور تاحدودی ملموس است.

?از امام صادق (ع) سئوال كردند چرا علماء و دانشمندان، وضع مالي مناسبی ندارندو تاجران از مال فراواني برخوردارند؟ فرمود: أليسَ الْعِلمُ رِزقاً. أليسَ العَقلُ رِزقاً؟ مگر دانش روزي نيست؟ مگر عقل و فرزانگي روزي نيست؟ خدای متعال، خداوند عادلی است. روزي‌ها را متناسب با خواست قلبی و عمیق افراد تقسيم فرموده(طبق روایت) از اینرو كسي كه عمري را صرف فرزانگي مي‌كند، خردمند مي‌شود؛ کسی عاشق پول و تجارت می شود یعنی خواست قلبی او مال اندوزي است پس ثروتمند می شود و همینطور کسی عمر خود را صرف کسب قدرت می کند معمولا صاحب منصب خواهد شد.

? طبق این قضیه علمایی که به ذخارف دنیایی آلوده نشده اند، بشرط مساوی بودن در بقیه شرایط، قابل اطمینان تر از آنهایند که دنیا دارند.

? در روایت دیگری امیرالمؤمنین علی علیه السلام از حضرت عیسی علی نبینا و علی آله و علیه السلام نقل می‌کند:
?الدِّينَارُ دَاءُ الدِّينِ‌ وَ الْعَالِمُ طَبِيبُ الدِّينِ فَإِذَا رَأَيْتُمُ الطَّبِيبَ يَجُرُّ الدَّاءَ إِلَى نَفْسِهِ فَاتَّهِمُوهُ وَ اعْلَمُوا أَنَّهُ غَيْرُ نَاصِحٍ لِغَيْرِه‌.1
?پول بیماری دین است؛ و عالِم دینی طبیب و پزشک دین است؛ وقتی دیدید پزشک خودش مبتلا به بیماری است؛ نسبت به او برای دین خودتان بدگمان باشید؛ بدانید که او نمی‌تواند خیرخواه دیگران باشد.
?الإمام الصادق علیه السلام : إِذَا رَأَيْتُمُ الْعَالِمَ‌ مُحِبّاً لِدُنْيَاهُ فَاتَّهِمُوهُ عَلَى دِينِكُمْ فَإِنَّ كُلَّ مُحِبٍّ لِشَيْ‌ءٍ يَحُوطُ مَا أَحَب.‌2

? در این دو روایت به مردم توجه داده می‌شود که دنبال عالمی بروند که دلبسته به دنیا نباشد. این وظیفه علمای دین است که تلاش کنند دنیازدگی را از خودشان دور کنند.
?1-الخصال، شیخ صدوق، ج‌1، ص113.

?2-الكافي (ط - الإسلامية)، ج‌1، ص46.

​‍ ?بی ارزشی دنیا از نظر پیامبر(ص)
?روزی رسول خدا(ص) از کنار محل زباله عبور کرد، دید مردار بزغاله گوش بریده ای در آنجا افتاده است، به همراهان فرمود:

☄این لاشه بزغاله، چقدر می ارزد؟.

?همراهان: اگر زنده بود به اندازه یک درهم، ارزش نداشت.

?پیامبر: سوگند به خداوندی که جانم در اختیار اوست:

☄الدنیا اهون علی الله من هذا الجدی علی اهله

?:دنیا در نزد خدا، از این بزغاله نزد اهلش، پست تر است

? الکافي , جلد 2 , صفحه 129

​ازفرمایشات امام حسین (ع)

آثار غذاى حرام

«وَيْلَكُمْ ما عَلَيْكُمْ أَنْ تَنْصِتُوا إِلَىَّ فَتَسْمَعُوا قَوْلى وَ إِنَّما أَدْعُوكُمْ إِلى سَبيلِ الرَّشادِ فَمَنْ أَطاعَنى كانَ مِنَ المُرْشَدينَ وَ مَنْ عَصانى كانَ مِنَ المُهْلَكينَ وَ كُلُّكُمْ عاص لاَِمْرى غَيْرُ مُسْتَمِع لِقَوْلى قَدِ انْخَزَلَتْ عَطِيّاتُكُمْ مِنَ الْحَرامِ وَ مُلِئَتْ بُطُونُكُمْ مِنَ الْحَرامِ فَطَبَعَ اللّهُ عَلى قُلُوبِكُمْ.»

در روز عاشورا خطاب به سپاه ظلم فرمود :واى بر شما چرا ساكت نمی شويد، تا گفتارم را بشنويد؟ همانا من شما را به راه هدايت و رستگارى فرامی خوانم، هر كس از من پيروى كند سعادتمند است و هر كس نافرمانی ام كند از هلاك شدگان است، شما همگى نافرمانی ام می كنيد و به سخنم گوش نمی دهيد، آرى در اثر هداياى حرامى كه به شما رسيده و در اثر غذاهاى حرامى كه شكم هايتان از آنها انباشته شده، خداوند اين چنين بر دلهاى شما مُهر زده است! 

 هيهات كه زير بار ذلّت روم!

«أَلا إِنَّ الدَّعِىَّ بْنَ الدَّعِىَّ قَدْ رَكَزَ بَيْنَ اثْنَتَيْنِ بَيْنَ السِّلَّةِ وَ الذِّلَّةِ وَ هَيْهاتَ مِنَّا الذِّلَّةُ يَأْبَى اللّهُ لَنا ذلِكَ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤمِنُونَ وَ حُجُورٌ طابَتْ وَ طَهُرَتْ وَ أُنـُوفٌ حَمِيَّةٌ وَ نُفُوسٌ آبِيَـةٌ مِنْ أَنْ نُؤْثِرَ طاعَةَ اللِّئامِ عَلى مَصارِعِ الْكِرامِ.»:

آگاه باشيد كه فرومايه، فرزند فرومايه، مرا در بين دو راهىِ شمشير و ذلّت قرار داده است و هيهات كه ما زير بار ذلّت برويم، زيرا خدا و پيامبرش و مؤمنان از اين كه ما ذلّت را بپذيريم دريغ دارند، دامنهاى پاك مادران و مغزهاى با غيرت و نفوس با شرافت پدران، روا نمیدارند كه اطاعت افراد لئيم و پست را بر قتلگاه كريمان و نيك منشان مقدّم بداريم.