عمومی
🌱 بهار ۱۴۰۴
🗓 شنبه، ۲۰ اردیبهشت
👤 شهید احمدعلی نیری :
🖋️ خوشا به حال کسانی
که شناختند وجود خویشتن را
در این دنیا و عمل میکنند به
وظایف خود به امید تزکیه نفس
و ترفیع درجه و لذت عبادت
و خشوع قلب.
📜 #دستخط 📜
#شهدا
#شهیدانه
عمومی
همراه با قرآن
آیه 6 سوره انفطار
يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ
ای انسان! چه چیزی تو را به پروردگار بزرگوارت مغرور کرده است؟
ترجمه (مکارم شیرازی)
ای انسان، چه باعث شد که به خدای کریم بزرگوار خود مغرور گشتی (و نافرمانی او کردی).
معانی کلمات آیه
غرك: غر و غرور و غره: فريب دادن و تطميع به باطل. در اقرب الموارد آمده: «ما غرك بفلان» يعنى چطور بر او جرئت كردى على هذا ما غَرَّكَ بِرَبِّكَ يعنى چطور به پروردگارت جرئت پيدا كردى سواك: مراد از تسويه در آيه، ساختن و گذاشتن هر عضو از بدن در جاى مناسب خود است [۱](الميزان).
نزول
این آیه درباره اسود بن کلدة الجمحى نازل گردیده که خیال سوء قصد نسبت به رسول خدا صلی الله علیه و آله داشته است ولى نتوانست منظور خویش را عملى سازد و خداوند هم او را در این خیال سوء مورد مؤاخذه قرار نداد و درباره او این آیة نازل گردید و نیز گویند: درباره ولید بن مغیرة نازل شده و همچنین گویند: آیه مزبور براى جمیع کفار عمومیت خواهد داشت.[۲]
عکرمه گوید: این آیه درباره أبی بن خلف نازل شده است.[۳]
تفسیر نور (محسن قرائتی)
يا أَيُّهَا الْإِنْسانُ ما غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ «6» الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ «7» فِي أَيِّ صُورَةٍ ما شاءَ رَكَّبَكَ «8» كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ «9» وَ إِنَّ عَلَيْكُمْ لَحافِظِينَ «10» كِراماً كاتِبِينَ «11» يَعْلَمُونَ ما تَفْعَلُونَ «12»
جلد 10 - صفحه 407
اى انسان! چه چيز تو را در برابر پروردگار بزرگوارت مغرور و فريب داده است؟ همان كه تو را آفريد و (اندامت را) استوار ساخت و متعادل كرد. و به هر صورت كه خواست، تو را تركيب كرد. با اين همه، (شما روز) جزا را دروغ مىپنداريد. در حالى كه قطعاً بر شما نگهبانانى (از فرشتگان) گمارده شدهاند. نويسندگانى بزرگوار، كه به آنچه انجام مىدهيد آگاهند.
نکته ها
«غر» از «غرور» به معناى غفلت، فريب و مغرور، «سواك» به معناى استوارى و استقامت و دورى از اعوجاج است و «فَعَدَلَكَ» بيانگر تعادل و توازن ميان اعضا و جوارح انسان است.
به عمل خود تكيه كنيد نه بر كرم خداوند، انبيا از كرم خدا آگاه بودند امّا اهل عمل بودند.
خداوند كريم است: «بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ» فرشتگان مأمور او كريماند: «كِراماً كاتِبِينَ» رسولان او كريماند: «رَسُولٍ كَرِيمٍ» «1» كتاب او كريم است: «إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ» «2» و پاداش او كريمانه است. «أَجْرٍ كَرِيمٍ» «3»
خداوند كريم است؛ هم گناهان را مىبخشد، هم عيبها را مىپوشاند و هم پاداش را چند برابر مىدهد.
پیام ها
1- انسان، موجودى غافل و فريب خورده است و خود را از عواقب كار و قهر خدا در امان مىپندارد. «يا أَيُّهَا الْإِنْسانُ ما غَرَّكَ بِرَبِّكَ»
2- چرا انسان با آن همه نياز و ضعف، مغرور باشد؟ «يا أَيُّهَا الْإِنْسانُ ما غَرَّكَ»
3- بدترين نوع كبر و غرور، آن است كه در برابر پروردگار كريم و هستى بخش باشد. «غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ الَّذِي خَلَقَكَ»
4- غرور و غفلت انسان، سوء استفاده از لطف و كرم و پردهپوشى خداست. «ما غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ»
«1». حاقّه، 40.
«2». واقعه، 77.
«3». يس، 11.
جلد 10 - صفحه 408
5- لطف و كرم ابتدايى خدا تنها نسبت به مؤمنان نيست، بلكه نسبت به همه انسانهاست. يا أَيُّهَا الْإِنْسانُ …. بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ
6- غرور انسان، بيانگر غفلت او از نعمتهاى الهى و عظمت آفريدگار است. «ما غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ»
7- درمان غرور، توجّه به الطاف كريمانه است. الْكَرِيمِ … خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ
8- آفرينش، نشانه قدرت، «خَلَقَكَ» تسويه، نشانه حكمت، «فَسَوَّاكَ» و اعتدال، دليل علم او به تمام نيازهاست. «فَعَدَلَكَ»
9- آفرينش انسان و هماهنگى و تعادل ميان اعضاى او، جلوهاى از كرم خداوند است. «الْكَرِيمِ الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ»
10- تنوّع شكل و قيافه انسانها، براساس خواستِ حكيمانه خداوند است. «فِي أَيِّ صُورَةٍ ما شاءَ رَكَّبَكَ»
11- براى شكستن غرور، بايد نعمتهاى الهى را پىدرپى گوشزد كرد. «خَلَقَكَ، فَسَوَّاكَ، فَعَدَلَكَ، رَكَّبَكَ»
12- آنكه در دنيا تو را آفريد، در آخرت نيز تو را خلق مىكند، پس تكذيب چرا؟
«كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ»
13- كسى كه به دنيا مغرور شود، آخرت را انكار مىكند. «غَرَّكَ- تُكَذِّبُونَ»
14- گرچه شما قيامت را منكر مىشويد، ولى فرشتگان كار خود را انجام مىدهند. تُكَذِّبُونَ … إِنَّ عَلَيْكُمْ لَحافِظِينَ
15- فرشتگان متعدّد، مسئول حفظ و حراست از انسانها هستند. «لَحافِظِينَ»
16- فرشتگان، مسئول ثبت و ضبط كارهاى انسانند. «كِراماً كاتِبِينَ»
17- فرشتگانِ مراقب، در ثبت اعمال برخوردى كريمانه دارند. «كِراماً كاتِبِينَ»
18- فرشتگان هم متعدّدند، هم تيزبين و هم ريزبين. «يَعْلَمُونَ ما تَفْعَلُونَ»
19- توجّه به ثبت اعمال توسط فرشتگان معصوم، سبب حيا و تقواى انسان مىشود. «يَعْلَمُونَ ما تَفْعَلُونَ»
تفسير نور(10جلدى)، ج10، ص: 409
پانویس
تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج12، ص117
تفسیر کشف الاسرار.
تفسیر ابن ابى حاتم.
منابع
تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
موسسه اهلالبیت (ع)
عمومی
🌼امام خامنه ای :
🔹️ ایران، ایران امام رضاست، برکات امام هشتم امام رئوف شامل حال همهی آحاد کشور است.
۱۴۰۳/۲/۳۰
سالروز ولادت حضرت علی بن موسی الرضا (علیه آلاف التّحیّة و الثّناء) بر همه شیعیان و محبین مبارک باد💐
#امام_رضا
#میلاد_امام_رضا
عمومی
🌼بسم الله الرحمن الرحیم🌼
🌷سالروز میلاد با سعادت امام مهربانی ها، ولی نعمت ما ایرانی ها، امام رضا علیه السلام مبارک باد🌷
📋 نمونه از رحمت و رافت پروردگار؛ در این آیه به يكى از منافع مهم چارپایان برای انسان اشاره كرده مى گويد: آنها بارهاى سنگين شما را بر دوش خود حمل مي كنند و به سوى شهر و ديارى كه جز با مشقت زياد به آن نمى رسيديد، مى برند. اين نشانه رحمت و رافت خداوند است كه اين چهار پايان را با اين قدرت و نيرو آفريده است، و آنها را رام و تسليم انسان نيز گردانيده، چرا كه پروردگار رؤف و رحيم است.
🔷 آیه (نحل / آیه ۷):
وَتَحْمِلُ أَثْقَالَكُمْ إِلَى بَلَدٍ لَمْ تَكُونُوا بَالِغِيهِ إِلَّا بِشِقِّ الْأَنْفُسِ إِنَّ رَبَّكُمْ لَرَءُوفٌ رَحِيمٌ
🔶 ترجمه:
آنها بارهاي سنگين شما را به شهري كه جز با مشقت زياد به آن نميرسيد حمل مي كنند چرا كه پروردگارتان رؤف و رحيم است.
🌹 عیدانه : خداوند در این آیه خود را رئوف می نامد. صفتی که همگان ولی نعمت ما امام رضا علیه السلام را با آن می شناسند. رأفت، عطوفت، لطف و رحمت خالص و شدید است یعنی لطف و رحمتی است که وقوع درد و ناراحتی را برنمی تابد هر چند آن درد و ناراحتی به مصلحت فرد باشد؛ اما رحمت، صرف عطوفت و مهربانی کردن است مهربانی کردنی که گاهی با درد و ناراحتی فرد نیز همراه است مانند لطف و رحمت یک جراح به یک بیمار . بنابراین «رأفت» مرحله ای دقیق تر و بالاتر از «رحمت» است، و هرگز در مسائل ناخوشایند به کار نمی رود ولی رحمت در امور ناخوشایندی که به خاطر مصلحتی انجام می شود، استعمال می شود. چه بسیار حکایت هایی که از رأفت امام رضا علیه السلام در برابر کسانی که در دوران حیاتش به خدمت ایشان رسیده اند و یا زائرانی که به زیارتش رفته اند ذکر شده است. بی جهت به او امام رئوف نمی گویند. نقل است که هنگامی که امام سفره پهن می کردند، همه اطرافیان را به دور خوان گسترده خویش فرا می خواندند. از بزرگان و عالمان و شاگردان گرفته، تا خدمتکاران و حتی آن هایی که در اسطبل خدمت می کردند. همه طبقات اجتماعی را به یک چشم می دیدند و به همه محبت می کردند. امروز هم حرم امام رضا میزبان همه است. از سیاه و سفید و عرب و عجم و پاکستانی گرفته تا فقیر و غنی، از اولیاء و انسان های پرهیزکار گرفته تا روسیاهان گنهکاری چون نگارنده. امام رضا همه ما را راه می دهد و به همه ما توجه می کند. واقعا که آقا رأفت دارند. اگر کسی رفت و حاجتی خواست و به آن نرسید، مبادا گمان به بی توجهی حضرت ببرد. بداند که صاحب رأفت ، تشخیص داده است که ممکن است روا شدن این حاجت برایش سختی و دشواری بیاورد. این چنین است که برایش آن را نمی خواهد. اگر نه چه بسیار حاجت های نخواسته و بر زبان نیاورده که امام رضا برای زائرانش روا می کند.
📅 جمعه ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۴
#نعمت ، #رئوف ، #رحمت
🌼
عمومی
🔸نشانههای دینشناس
⚪️ امام رضا (علیهالسلام):
🔵 مِنْ عَلاَمَاتِ الْفِقْهِ الْحِلْمُ وَ الْعِلْمُ وَ الصَّمْتُ.
🔴 همانا از نشانههای دینشناسی، بردباری، دانش و سکوت است.
💬 الکافی، ج ۲، ص ۱۱۳.
✍ ای آنکه لباس علم را میپوشی/ در جاده فقه و راه دین میکوشی/ شرط است که با تلاش همراه کنی/ گنجینه حلم و دانش و خاموشی
