صاحل الامر

  • خانه 
  • تماس  
  • ورود 

فاطمیه

عمومی

01 مرداد 1404 توسط سميه ديدكام

​🍃پیامبر اکرم ص:🍃

چشم زخم حق است و باعث مرگ می شود هرگاه از این امر ترسیدی

🍃سورهای فلق و ناس را بخوانید.

📚حلب الائمه ص ۱۳۶

 🍃📿

 نظر دهید »

عمومی

01 مرداد 1404 توسط سميه ديدكام

​📚 #معرفی_کتاب | چرا باید «قاسم به روایت مرتضی سرهنگی» را خواند؟

👈 قاسم؛ تابلوی ریزبافت ۹۰ میلیون ایرانی

🖼 کتاب «قاسم» نوشته مرتضی سرهنگی یکی از آثاری که در نمایشگاه کتاب امسال در اردیبهشت ۱۴۰۴ ارائه و با استقبال خوانندگان و مخاطبان هم روبرو شد. اهمیت شهید حاج قاسم سلیمانی که به بیان رهبر انقلاب الگوی جوانان در دنیای اسلام تبدیل شده، موضوعی است که پرداختن به آن اهمیت خاصی دارد. در همین راستا معرفی کتاب «قاسم»  که از جدیدترین عناوین بازار نشر در این حوزه محسوب است معرفی میشود.

🔹️ «چهره حاج قاسم سیمایی دارد که از همین ملّت است و در میان آن‌هاست، انگار که چهره او چهره این ملّت است.» اینها را مرتضی سرهنگی گفته در حاشیه مراسم امضای کتابش «قاسم»، در نمایشگاه کتاب تهران به خبرنگار یکی از روزنامه‌ها. راستش را بخواهید سرهنگی زده توی خال! اگر بخواهیم عصاره مردم و ملّت ایران را در یک شخصیت ترسیم کنیم که هم طعم محرومیت را چشیده باشد و از سر شکم‌سیری تئوری صادر نکند، هم صفای باطن در سیماش مشخص باشد، هم جوانمرد باشد و اهل فتوت، هم ریشه در تاریخ و فرهنگ ایرانیِ شرقی داشته باشد و هم غیرت دینی و مسلمانی حتماً یکی از اولین شخصیت‌هایی که در ذهن می‌آید قاسم سلیمانی است؛ سلیمانی تابلوی ریزنگار ۹۰ میلیون ایرانیست.

 نظر دهید »

عمومی

01 مرداد 1404 توسط سميه ديدكام

​🗓 تقویم شیعه

  

  ☀️ امروز:

  شمسی: چهارشنبه - ۰۱ مرداد ۱۴۰۴

  میلادی: Wednesday - 23 July 2025

  قمری: الأربعاء، 27 محرم 1447

  🌹 امروز متعلق است به:

  🔸امام موسي بن جعفر حضرت كاظم عليه السّلام

🔸السلطان ابالحسن حضرت علي بن موسي الرضا عليهما السّلام

🔸جواد الائمه حضرت محمد بن علي التقي عليهما السّلام

🔸امام هادي حضرت علي بن محمد النقي عليهما السّلام

  

  🗞 وقایع مهم شیعه:

  🔹امروز مناسبتی نداریم

  📆 روزشمار:

  ▪️8 روز تا شهادت حضرت رقیه خاتون سلام الله علیها

▪️23 روز تا اربعین حسینی

▪️31 روز تا شهادت حضرت رسول و امام حسن علیهما السلام

▪️33 روز تا شهادت امام رضا علیه السلام

▪️38 روز تا وفات حضرت سکینه بنت الحسین علیها السلام

 🍃📿

 نظر دهید »

عمومی

01 مرداد 1404 توسط سميه ديدكام

​همراه با قرآن 

آیه 8 سوره انسان

وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَىٰ حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا

و غذا را در عین دوست داشتنش، به مسکین و یتیم و اسیر انفاق می کنند.

ترجمه (مکارم شیرازی)

و هم بر دوستی او (یعنی خدا) به فقیر و طفل یتیم و اسیر طعام می‌دهند.

معانی کلمات آیه

«عَلی حُبِّهِ»: به خاطر دوست داشت خدا و عشق به الله، با وجود دوست داشت خوراک و نیاز خود بدان. ضمیر (ه) به خدا بر می‌گردد که از سیاق کلام پیدا است. و یا به طعام برمی‌گردد.

نزول

شأن نزول آیات 5 تا 9:

«شیخ طوسى» گویند: مفسرین خاصه و عامه روایت کنند که این آیات درباره على و فاطمه و حسن و حسین علیهم‌السلام نازل گردیده زیرا آنان مسکین و یتیم و اسیر را در سه شب با افطار خود سیر کردند و خود گرسنه ماندند و خداوند با این آیات آن‌ها را ستایش فرمود و این سوره را به خاطر آن‌ها نازل گردانید و خود این موضوع دلیل است که این سوره در مدینه نازل گردیده است.[۱]

تفسیر نور (محسن قرائتی)

يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَ يَخافُونَ يَوْماً كانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيراً «7» وَ يُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى‌ حُبِّهِ مِسْكِيناً وَ يَتِيماً وَ أَسِيراً «8» إِنَّما نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لا نُرِيدُ مِنْكُمْ جَزاءً وَ لا شُكُوراً «9» إِنَّا نَخافُ مِنْ رَبِّنا يَوْماً عَبُوساً قَمْطَرِيراً «10»

آنان به نذر وفا مى‌كنند و از روزى كه شرش فراگير است مى‌ترسند. و غذاى خود را با آن كه دوستش دارند، به بينوا و يتيم و اسير مى‌دهند. (و مى‌گويند:) ما براى رضاى خدا به شما طعام مى‌دهيم و از شما پاداش و تشكّرى نمى‌خواهيم. همانا ما از پروردگارمان، به خاطر روزى عبوس و سخت، مى‌ترسيم.

نکته ها

«مستطير» از «سيطائره» يعنى سلطه است و ريشه آن «طير»، به معناى گستردگى است.

«قمطرير» به معناى شرّى است كه سخت باشد.

بر اساس برخى روايات، اطعام مسكين و يتيم و اسير در يك شب واقع شد و براساس برخى، در سه شب متوالى اتفاق افتاد و هر شب، يكى از آنها مراجعه كرد.

مراد از «يُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى‌ حُبِّهِ» آن است كه اهل بيت با آنكه آن غذا را دوست داشتند، به ديگران دادند. چنانكه قرآن در جاى ديگر مى‌فرمايد: «لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ» به نيكى نمى‌رسيد مگر آنكه از آنچه دوست داريد، انفاق كنيد. «1»

صاحب تفسير الميزان مى‌فرمايد: محبّت اهل بيت به خداوند در آيه بعد مطرح شده كه مى‌گويند: «إِنَّما نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ» و منظور از «عَلى‌ حُبِّهِ»، علاقه به غذا است كه در اين صورت، علاوه بر اخلاص، ايثار آنان نيز ثابت مى‌شود.

اگر به فكر نام و شهرت نباشيد، خداوند نامتان را جاودانه مى‌كند. كارى كه اهل بيت كردند، ارزش مادى فراوانى نداشت ولى چون خالصانه بود، خداوند آن را ماندگار ساخت.

«1». تفسير برهان؛ محاسن برقى، ج 2، ص 397.

جلد 10 - صفحه 328

در اين آيه، كلمات مسكين و يتيم و اسير به صورت نكره آمده تا بگويد: در اطعام، نبايد گزينش كرد، بلكه به هركس كه بود انفاق كنيد.

پروين اعتصامى درباره اخلاص در انفاق مى‌گويد:

بزرگى داد يك درهم گدا را

كه هنگام دعا ياد آر ما را

يكى خنديد و گفت اين درهم خُرد

نمى‌ارزيد اين بيع و شرى‌ را

مكن هرگز به طاعت خودنمايى‌

حجاب دل مكن روى و ريا را

تو نيكى كن به مسكين و تهيدست‌

كه نيكى خود سبب گردد دعا را

به وقت بخشش و انفاق پروين‌

نبايد داشت در دل جز خدا را

خوف از خداوند، به معناى خوف از مقام اوست. چنانكه در جاى ديگر مى‌فرمايد: «وَ لِمَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ» «1»

پیام ها

1- كمال واقعى زمانى است كه نيكى در انسان نهادينه شود. (تمام كمالات با فعل مضارع كه نشانه استمرار فعل است، آمده است.) يُوفُونَ‌، يَخافُونَ‌، يُطْعِمُونَ‌ و …

2- اطعام و انفاق زمانى ارزش بيشتر دارد كه شى‌ء انفاق شده، مورد نياز و علاقه انسان باشد. «يُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى‌ حُبِّهِ»

3- اسلام، حامى مستمندان و يتيمان و اسيران است. وَ يُطْعِمُونَ الطَّعامَ‌ … مِسْكِيناً وَ يَتِيماً وَ أَسِيراً

4- گروهى طعام را دوست دارند و گروهى اطعام را. «يُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى‌ حُبِّهِ»

5- اطعام، زمانى ارزش بيشترى دارد كه از خود و با دست خود باشد. «نُطْعِمُكُمْ»

6- كمكى ارزش دارد كه خالصانه و به دور از هر منّت و انتظارى باشد. «نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ»

7- آنچه به عمل ارزش مى‌دهد، انگيزه خالصانه و اخلاص در عمل است.

«1». الرّحمن، 46.

جلد 10 - صفحه 329

«نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لا نُرِيدُ مِنْكُمْ جَزاءً وَ لا شُكُوراً»

8- نيكان، نه تنها با زبان درخواست تشكّر ندارند، بلكه در دل هم به فكر تمجيد و تشكّر نيستند. لا نُرِيدُ … شُكُوراً

9- گرچه ابرار انتظار پاداش ندارند ولى مردم نبايد بى‌تفاوت باشند. در آيه 25 سوره قصص مى‌خوانيم: حضرت شعيب دخترش را فرستاد تا پاداش سقّايى و آب دادن حضرت موسى را بپردازد. «إِنَّ أَبِي يَدْعُوكَ لِيَجْزِيَكَ أَجْرَ ما سَقَيْتَ»

10- گذشتن از پاداش، به تنهايى نشانه اخلاص نيست، بلكه گذشتن از تمجيد و تشكّر نيز لازم است. «لا نُرِيدُ مِنْكُمْ جَزاءً وَ لا شُكُوراً»

11- وفاى به نذر واجب است و كسى كه به نذر خود وفا نكند، از قهر الهى بترسد. «يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَ يَخافُونَ يَوْماً»

12- اگر كارى براى خدا باشد، فقط از قهر او مى‌ترسيم، نه مردم. «نَخافُ مِنْ رَبِّنا»

13- داشتن انگيزه الهى، منافاتى با شوق به ثواب يا خوف از عقاب ندارد. زيرا ثواب و عقاب نيز از خداست. لِوَجْهِ اللَّهِ‌ … إِنَّا نَخافُ مِنْ رَبِّنا يَوْماً عَبُوساً

14- در قيامت، نه تنها مردم عبوسند، بلكه روز عبوس است. «يَوْماً عَبُوساً»

15- براى فرار از آن روز عبوس، امروز در برابر مسكين و يتيم و اسير، عبوس نكنيد. «نَخافُ مِنْ رَبِّنا يَوْماً عَبُوساً»

پانویس

 صاحبان روض الجنان از خاصه و کشف الاسرار از عامه بنا به نقل از مجاهد و ابن عباس و ابوصالح چنین گویند که این آیات درباره امام على مرتضى علیه‌السلام و خاندان گرامى او فاطمه و حسن و حسین علیهم‌السلام نازل گردید بدین شرح که حسن و حسین بیمار شده بودند. رسول خدا صلی الله علیه و آله با عده اى از اصحاب و وجوه عرب به عیادت آمدند. پیامبر فرمود: یا على اگر نذر نمائى از براى فرزندان تو امید شفا از براى آن‌ها خواهى یافت. على و فاطمه نذر کردند که سه روز روزه بدارند و کسى که در این نذر با آنان شرکت نمود، فضه خادمه بود. خداوند به حسن و حسین شفا بخشید، اینان به نذر خویش وفا کردند. روز اول روزه نگه داشتند، شب اول طعام نداشتند که افطار کنند. امام از یک نفر یهودى خیبرى که نام او شمعون بود سه صاع جو قرض کردند. فاطمه با دستیارى فضة آن را آرد نمود و نان پخت موقع افطار پس از نماز مغرب مسکینى بر آن‌ها وارد شد و گفت: السلام علیکم یا اهل بیت النبوة سپس اظهار گرسنگى کرد. على و فاطمه غذاى خود را به مسکین مزبور دادند روز دوم به همین کیفیت روزه بداشتند. موقع افطار یتیمى از اولاد مهاجرین بر سراى آنها آمد و گفت: السلام علیکم یا اهل بیت محمد من یتیمى از ایتام مهاجرین مى باشم. پدرم شهید شده مرا از طعام خود سیر نمائید باز على و فاطمه همه غذاى خود را به یتیم دادند. روز سوم هم روزه بداشتند. باز موقع افطار اسیرى بر در سراى آن‌ها آمد و گفت: اى اهل بیت رسول خدا من اسیرى از اسیران هستم و گرسنه ام مرا سیر نمائید. آن شب نیز غذاى خویش را به او دادند و خود با آب افطار نمودند. روز چهارم با حالت ضعف مفرط نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله رفتند. پیامبر وقتى آنان را بدان وضع دید به گریه افتاد و خداوند این آیات را در شأن آنان نازل فرمود و نیز گویند: پیامبر فرمود: واغوثاه من اهل بیت محمد یموتون من الجوع یعنى خدا به فریاد برسد، درباره خاندان محمد که نزدیک است از گرسنگى تلف شوند و نیز واحدى از مفسرین عامه و ابوحمزه ثمالى و على بن ابراهیم در تفاسیر خود به عناوین مختلف شأن و نزول این آیات را درباره على و فاطمه و حسن و حسین علیهم‌السلام روایت کرده اند و نیز شیخ مفید در اختصاص خود و صاحب تفسیر برهان نیز از ابن بابویه شأن و نزول این آیات را درباره اهل بیت رسول خدا صلی الله علیه و آله به نهج گفتار فوق ذکر نموده اند. طبرى صاحب جامع البیان از عامّه درباره آیه 8 چنین گوید که پیامبر اهل اسلام را اسیر نمى کرد و این آیه درباره اسیران مشرک نازل شده که پیامبر دستور داد با آن‌ها مدارا نمایند و برخى از علماء اصرار دارند که این سوره در مکه نازل شده و منظورشان انکار نزول این آیات در شأن اهل بیت عصمت و طهارت مى باشد.

منابع

تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم

اطیب البیان فی تفسیر القرآن‌، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام‌، 1378 ش‌، چاپ دوم‌

تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول

تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم

برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش

تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش‌، چاپ پنجم‌

موسسه اهل‌البیت (ع)

 نظر دهید »

عمومی

31 تیر 1404 توسط سميه ديدكام

​🟩 تفسیر ساده آیه ۳۵ سوره مائده:

خدا داره با آدمای باایمان حرف می‌زنه و سه تا راهکار طلایی براشون می‌ذاره برای اینکه به خوشبختی و رستگاری واقعی برسن:

✅ ۱. تقوا داشته باش:

یعنی مواظب باش! گناه نکن، هوای دل و رفتارتو داشته باش.

مثل یه چراغ قوه توی تاریکی، تقوا راه درست رو نشونت می‌ده.

✅ ۲. یه «وسیله» پیدا کن برای نزدیک شدن به خدا:

وسیله یعنی یه پلی بساز بین خودت و خدا.

این پل می‌تونه کارای خوب باشه مثل:

نماز خوندن با حال

کمک کردن به دیگران

روزه گرفتن

صله رحم

یا حتی توسل به امامان و بندگان خوب خدا

(نه اینکه چیزی رو مستقیماً از اونا بخوای، بلکه بگی: خدایا به حق این بنده خوبت بهم کمک کن)

✅ ۳. در راه خدا تلاش کن:

یعنی فقط آرزو نکن! پاشو کاری بکن.

جهاد یعنی با تنبلی، هوای نفس، بی‌هدفی و حتی سختی‌ها بجنگی تا بتونی بنده واقعی خدا بشی.

🎯 نتیجه‌اش چیه؟

اگه این سه‌تا رو داشته باشی، به سمت خوشبختی واقعی می‌ری. نه خوشی‌های زودگذر، بلکه یه فلاح عمیق و ماندگار که هم توی دنیا به دردت می‌خوره، هم توی آخرت.

🧡 پیام خودمونی:

اگه حس می‌کنی از خدا دوری، یا گم شدی وسط شلوغی‌ها، این آیه یه نقشه راهه:

دلت رو پاک کن (تقوا)، یه دست بزن به کار خوب (وسیله)، و بی‌بهونه تلاش کن (جهاد).

اون‌وقت می‌بینی چطور کم‌کم دلت روشن می‌شه…

 نظر دهید »
  • 1
  • ...
  • 130
  • 131
  • 132
  • ...
  • 133
  • ...
  • 134
  • 135
  • 136
  • ...
  • 137
  • ...
  • 138
  • 139
  • 140
  • ...
  • 990
دی 1404
شن یک دو سه چهار پنج جم
 << <   > >>
    1 2 3 4 5
6 7 8 9 10 11 12
13 14 15 16 17 18 19
20 21 22 23 24 25 26
27 28 29 30      

صاحل الامر

  • خانه
  • اخیر
  • آرشیوها
  • موضوعات
  • آخرین نظرات

جستجو

موضوعات

  • همه
  • بدون موضوع
  • فضای مجازی
  • مذهبی
  • مذهبی
  • مذهبی
  • مذهبی
  • عام

فیدهای XML

  • RSS 2.0: مطالب, نظرات
  • Atom: مطالب, نظرات
  • RDF: مطالب, نظرات
  • RSS 0.92: مطالب, نظرات
  • _sitemap: مطالب, نظرات
RSS چیست؟
  • کوثربلاگ سرویس وبلاگ نویسی بانوان
  • تماس