صاحل الامر

​🔸«حرص» چگونه حالِ آدم را بد می‌کند؟ 

🔸راه مقابله با حرص این است که حرصت را در ارتباط با «خدا» قرار بدهی نه «دنیا» 

📌 #حال_خوب-ج۷

➖یکی از انواع حال بد «حرص» است. حرص ظاهراً به آدم انگیزه می‌دهد، فکر آدم را درگیر می‌کند و آدم را فعال می‌کند، اما واقعاً آدم را ناآرام و بی‌تاب می‌کند. اگر انسان به قناعت برسد و حرص و ولعش از بین برود به آرامش می‌رسد.  

➖کسی نمی‌تواند بگوید من حریص نیستم. قرآن می‌فرماید: انسان به‌شدت حریص آفریده شده «إنَّ الإنسانَ خُلِقَ هَلوعاً» این حرص باعث می‌شود انسان در بلا و سختی، جزع و بی‌تابی کند و اگر خیری به او رسید آن را از دیگران منع کند «إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعاً وَ إِذا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعاً» 

➖بعضی‌ها تا وقتی به جزع نیفتند، این حال بدِ خود را درک نمی‌کنند، ولی آدم با مراقبت و محاسبۀ نفس، می‌تواند بفهمد که حالش خوب نیست و متوجه می‌شود ناآرامی‌اش به‌خاطر حرصی است که در او هست. 

➖حرص، ناآرامیِ‌ عجیبی در دل انسان ایجاد می‌کند، این ناآرامی، خودش را کجا نشان می‌دهد؟ اینکه نمی‌توانی در نماز، تمرکز پیدا کنی. قرآن بعد از اشاره به حرصِ انسان می‌فرماید: «إِلاَّ الْمُصَلِّين‏» فقط نمازخوان‌ها این‌طور نیستند؛ یعنی آنهایی که بتوانند سرِ نماز از این حال بد، بیرون بیایند. 

➖راه‌حل حرص این است که شما حرصت را یک‌جای دیگری مصرف کنی، اگر حرص را رها کنی، خودبه‌خود به دنیا می‌چسبد، باید حرص و ولعِ خودت را در ارتباط با خدا قرار بدهی؛ آن‌وقت حالت خوب می‌شود.  

➖دربارۀ ترس هم همین‌طور است؛ هر خطری تو را بترساند حالت بد می‌شود، راهش این است که فقط از خدا بترسی و از چیز دیگری نترسی. ترس از خدا استرس ندارد که تو را نابود کند بلکه به تو نشاط هم می‌دهد. 

👤علیرضا پناهیان  

🍭 زندگی شیرینی خواهیم داشت، اگر …

🌱 هرچه در زندگی بتوانیم خودخواهی خودمان را کم کنیم، زندگی شیرین‌تری خواهیم داشت. سعی کنیم به جای پرداختن به عیوب طرف مقابل به عیوب خودمان بپردازیم. 

🔰 در روایت است که امام صادق(ع) فرمودند: خوش به حال کسی که مشغول است به عیوب خودش، در حدی که عیوب دیگران را نمی‌بیند.

🔹ما باید دائماً مشغول به عیب‌جویی و عیب‌یابی رفتار خودمان باشیم. در نتیجه رفتاری که خواهیم داشت با طرف مقابل بهتر خواهد بود و در اکثر زمینه‌ها موجب اصلاح همسرمان نیز خواهد شد.

​📕 خاطره‌ای از آیت الله بهجت(ره) : بابا جان، جواب همان است!

 🔸مرحوم آیت‌الله قاضی(ره) استاد آیت‌الله #بهجت(ره) بودند و حضرت امام(ره) از ایشان به «کوه عرفان» تعبیر می‌فرمودند. آقای بهجت(ره) مکرر در نصایح‌شان این عبارت را از مرحوم قاضی(ره) نقل می‌فرمودند: «اگر کسی نماز واجبش را اول وقت بخواند و به مقامات عالیه نرسد مرا لعن کند.»  یا در جای دیگری فرمودند: «به صورت من آب دهان بیاندازد» 

🔸یکی از علما می‌فرمود: «سال‌ها پیش، یک روز خدمت آیت‌الله العظمی بهجت(ره) رفته بودیم. به ایشان گفتم: «راهی به ما نشان دهید تا آدم شویم.» آقای بهجت(ره) فرمودند: «نمازتان را اول وقت بخوانید!» این عالم بزرگوار می‌گوید: «در دلم گفتم حاج آقا ما را تحویل نگرفت. ما که خودمان نماز اول وقت می‌خوانیم!»

🔸یک‌سال از آن ماجرا گذشت. قرار بود به یک جلسه مهمانی بروم و در آن مهمانی دوباره خدمت آقای بهجت(ره) برسم. در راه به خودم گفتم: «این دفعه از آقا سوال کنم، ببینم اگر بخواهد راهی معرفی کند تا من به همه‌جا برسم، چه راهی را معرفی می‌کند؟»

🔸وقتی خدمتشان رفتم، همراه جمعی بودیم و ایشان داشتند صحبت می‌کردند. هنوز هیچ سخنی نگفته بودم که ایشان وسط صحبتشان فرمودند: «بعضی‌ها پیش ما می‌گویند چکار کنیم تا آدم شویم و رشد پیدا کنیم؟ به ایشان می‌گوییم نماز اول وقت بخوانید. می‌روند سال بعد می‌آیند، پیش خودشان می‌گویند حاج آقا ما را تحویل نگرفت! دوباره از حاج آقا بپرسیم که چه باید بکنیم؟ همان حرف بنده را دقیق گوش نکردند و رعایت نکردند، حالا دوباره می‌خواهند سؤال کنند! بابا جان، جواب همان است، همیشه جواب همان است.»

🔸این عالم بزرگوار می‌فرماید: «من دیگر هیچ حرفی نزدم. آقای بهجت(ره) راست می‌گفتند. من برخی از نمازهایم را به وقتش نمی‌خواندم. شروع کردم و آن را هم درست کردم.» آن عالم بزرگوار کم‌کم به جاهایی که دلش می‌خواست و حتی فوق تصورش بود، رسید.

📚 بخشی از کتاب “چگونه یک نماز خوب بخوانیم؟” اثر علیرضا پناهیان

​📌چرا آموزش‌های اعتقادی معمولاً تأثیر چندانی در انگیزه‌سازی برای دینداری ندارند؟

با آنکه این معارف(مربوط به تحکیم اعتقادات) بعضاً به‌گونه‌ای غیرمستقیم به‌منظور تغذیۀ فکری مؤمنان و تحکیم پایه‌های اعتقادی و تربیت روحی ایشان تولید می‌شوند، اما معمولاً به ‌صورتی طراحی، بسته‌بندی و ارائه نمی‌شوند که دقیقاً متناسب با نحوۀ تأثیرپذیری انواع مخاطبان و منطبق با یک نظام تربیتی حساب‌شده باشند. به همین جهت این‌گونه محصولات علمی معمولاً در مخاطبانِ معارف دینی تأثیر چندانی از نظر روحی و انگیزه‌سازی برای دینداری ندارند، و به دلایل مختلف غالباً با نیاز مصرف‌کنندگان نهایی معارف دینی تناسبی پیدا نمی‌کنند.

📗بخشی از کتاب «حلقۀ مفقوده در تولید علم در حوزه‌های علمیه» اثر علیرضا پناهیان

​🔎 #کلام_نور

📣 امام علی عليه السلام:

✍️ یکی از نشانه های مومن این است که راستی که به ضرر است را بر دروغی که به نفعش است ترجیح می دهد.

👈 نهج البلاغه حکمت 458